DALYANLI begint vorm te krijgen

De afgelopen twee weken zijn we druk in de weer geweest met DALYANLI. Samen met Sabine en Altan heb ik hotels, restaurants en café's benaderd waarvan we dachten dat ze aan de DALYANLI duurzaamheidscriteria voldoen. Dat heeft veel leuke gesprekken en enkele leuke en nuttige contacten opgeleverd. De respons van pensionhouders en hotels is positiever dan die van de restaurants en dat is, gezien de criteria, ook begrijpelijk. Veel hotels en pensions zien onze ideeën over kannen water en een navuloptie voor bidons en waterflesjes wel zitten. Voor hen zijn het twee optionele criteria, geen verplichte. Voor restauranten is dat wel zo. Restauranthouders twijfelen of klanten kanwater wel vertrouwen en accepteren. Tot nog toe zijn er veel twijfelaars, die zeggen mee te doen als er voldoende andere restaurantjes ook meedoen. Vriend Bas heeft een mooi ijsvogel logo voor ons gemaakt en daarmee willen we een kubusvormige tafelkaart maken, die mensen in vier talen informeert over de reden van de waterkancampagne.

De website die Altan en Sabine voor DALYANLI maken begint langzaam maar zeker vorm aan te nemen. De hotelpagina is gevuld met informatie over een aantal hotels en pensions die aan onze duurzaamheidscriteria voldoen. Sabine en Altan hebben ook een groot deel van de content die ik geschreven heb over de bijzondere plekjes in het gebied al verwerkt. Voor alsnog is die alleen in het Engels, maar op termijn moet de site meertalig worden, vertaald door native speakers wel te verstaan en geen googlevertalingen zoals op veel andere Dalyan websites het geval is. Al met al een heel karwei, maar de moeite waard!
De Facebook Pagina waarmee we al een vast publiek proberen op te bouwen wordt goed gevolgd. De foto's en video's die we tijdens excursies met Bernard en Ria en Carolien en Harrie gemaakt hebben leiden tot veel verwondering en bewondering. Veel mensen realiseren zich nauwelijks hoeveel bijzonders er in de buurt te zien is, ook de Turken hier niet. De Facebook Pagina heeft ook veel Turkse volgers en dat is uiteraard waar we naar toe willen. Kennelijk hebben we ook een lokale Turkse soapster onder onze volgers en bewonderaars :-) Volgens Faz van King Emlak wil hij graag met ons kennismaken. Hij heet heel natuur- en milieuminded te zijn en wil in Çandir biologisch gaan tuinieren.
Altan en Sabine hebben een pensionhouder gesproken die met vrienden ook regelmatig schoonmaakacties houdt en hoopt op ondersteuning en samenwerking, en ik zelf heb ook met een pensionhouder gesproken die in de buurt van Istanbul veel milieuactiviteiten heeft ontplooid en ons graag wil ondersteunen.

We zijn afgelopen week ook twee keer met Carolien en Harrie op stap geweest. Zaterdags naar Okçular, waar we maar liefst 9 soorten orchideeën in bloei zagen en een klein aantal leuke vlinders zagen. Carolien had mazzel. Ze had twee dagen tevoren nog een redelijk mooi Valse apollovrouwtje op de foto weten te zetten en zaterdags werden we getracteerd op de Oosterse pijpbloemvlinder, de zeldzame Ottomaanse vuurvlinder, een vluchtig groentje en een fotogenieke parelmoervlinder (Melitaea phoebe). De tulpjes die op het moment schijnen te bloeien hebben we helaas niet kunnen vinden. Afgelopen maandag zijn we ondanks het regenachtige weer toch een tour rond het meer gaan maken. De eerste echte stop was het amberbos, waar we ondanks de regen toch nog een eindje ingelopen zijn om een indruk te geven van de bijzondere sfeer, een sopperige aangelegenheid maar zoals altijd betoverend mooi! Daarna de kleurige markt van Köycegiz en de moskee en mandhuisjes van Hamitköy. Bij de plek waar de Namnamrivier in het meer uitstroomt zijn we omgedraaid. Het weer was te slecht om helemaal door te rijden tot aan de stadsmuur van Kaunos en onze voeten waren net weer droog. Desondanks een heel gezellige dag!

Afgelopen zaterdag heeft Faruk eindelijk ons tuinhek en de poort geplaatst. Het is werkelijk prachtig geworden. we hebben lang moeten wachten, maar dan heb je ook wat!

Gisteren was het wederom grote schoonmaak op de rivier. Hoewel we na afloop steeds heel moe zijn, is het een wekelijkse bezigheid waar we naar uitzien. Vrijwillige schoonmakers zijn per definitie mensen met een positieve inslag. Onze collega-schoonmakers zijn mensen met een geweldig gevoel voor humor, waar we heel wat mee aflachen. De tocht over de rivier richting delta blijft bijzonder en gisteren werden we weer getracteerd op een Caretta caretta. In de verte weliswaar, maar hij of zij liet zich regelmatig zien.

Bij de buurtjes wordt hard gewerkt aan het zwembad. Dat komt helemaal goed voordat we Marieke, Dennis, Evelien en Kris van het vliegveld ophalen!