Pijnlijke keuze

Na mijn vorige verslag is er het een en ander veranderd.
Onze beslissing ons geheel terug te trekken uit de stichting is wel de meest ingrijpende. Hoewel we actief zullen blijven ten behoeve van natuur & milieu en ook het welzijn van schildpadden zullen blijven nastreven en promoten, zal dat via een andere weg gebeuren dan tot nog toe. Helaas, een pijnlijke maar noodzakelijke beslissing. Totdat June en Nursel naar Ankara gaan, blijf ik alleen de Facebook bladzijde van de stichting onderhouden om het aantal handtekeningen te vergroten en reclame te maken voor de schroefbeschermers.

Co en ik zullen samen met Penny, Phil en Duitse Sabine wel andere natuur- en milieuactiviteiten voortzetten (Dalyan River Bums) en nieuw opstarten (promotie Duurzaam Toerisme). Deze week gaan we -als het weer het tenminste toelaat- om de tafel zitten om doelstellingen en werkwijze te bepalen. We verwachten er veel van. Penny en Phil zijn inmiddels goede vrienden gebleken. Recht door zee en open en eerlijk als er pijnpunten zijn die bespreekbaar gemaakt moeten worden. Sabine is uit hetzelfde hout gesneden. Over en weer is een half woord steeds genoeg …

Een andere verandering is ons uitzicht. Afgelopen zaterdag deed ik na een stormachtige nacht de gordijnen open en schrok. Meer dan de helft van ons tuinhek lag tegen de vlakte!
Co had al meermalen noodreparaties uitgevoerd en we wachtten eigenlijk al een tijdje op een afspraak die ijzervreter Faruk zou maken met bouwvakker Ahmet, om een muurtje en smeedijzeren hekafscheiding te maken. Faruk is een fantastische vakman en een prettig mens, maar helaas een yarin-yarin type. Afspraken in de tijd zijn te rekbaar en de tijd was nu echt op. Daarom rechtstreeks contact opgenomen met Ahmet die altijd snel klaar staat en afspraken stipt nakomt. Een paar uur later stond hij dan ook met een maatje voor de deur. Zélf had hij te veel opdrachten, maar zijn maatje is ook een uitstekend vakman en zou na een dag of drie (afhankelijk van het weer) bij ons een muurtje kunnen zetten volgens de tekening die Co al maanden geleden gemaakt heeft. Hij had een suggestie over de pilaardelen, die hij ons graag bij een nabij staande villa wilde laten zien. Helemaal top; we hadden dat staaltje van zijn werk al eerder bewonderd. Hij is absoluut een vakman! We hebben het tweetal meteen maar naar ons schuurtje laten kijken dat helaas vanwege een constructiefout van het dak bij elke regenbui deels blank staat. Kenden ze soms een vakman die dat probleem voor ons zou kunnen oplossen? De “usta” had daar zelf wel ideeën over en wilde graag zijn diensten ook voor deze klus aanbieden. Mooi! Ook dat gaat binnenkort gebeuren dus, want het binnenstromende water en de doorzakkende dakplaten zijn ons een doorn in het oog.

Twee pijnlijke berichten gehoord de afgelopen anderhalve week, een over een brand die 20 ha wetlands verwoest zou hebben bij het Sulungur Meer en een over 150 gestorven zeeschildpadden in de delta. Beide gelukkig niet waar / verkeerd ge-interpreteerd. Sommige Turken kunnen geweldig overdrijven! De 20 ha bleken gelukkig schromelijk overdreven; het betrof een stuk van 50 x 25 meter ... Het aantal dode schildpadden klopte helaas mogelijk wel, maar het was niet in de monding van de Dalyan rivier, maar bij een "dalyan" = viskering bij Yumurtalik, Adana. De schildpadden zouden normaliter naar warmere oorden moeten trekken, maar konden niet uit de viskweekzone omdat de dalyan was afgesloten. Ze zijn aan onderkoeling gestorven ...

Gisteren ontvingen we de kerst- en nieuwjaarsgroeten van Celia & Henri en van Franca en Iede :-) Dank daarvoor, we zullen jullie ons e-mailadres nogmaals toesturen, Franca en Iede.