Twee drukke weekjes achter de rug

De afgelopen twee weken hadden we het druk, met welkome bezoekers uit Nederland en België en met activiteiten voor de stichting. Op vier dagen werd ik in mijn activiteiten voor de stichting “gestoord” door bezoekers, wat evengoed wel héél gezellig was.

Allereerst waren er natuurlijk Karel & Bea; ze waren voor een vakantie van 1,5 week terug in Dalyan. Weer wennen in stressig en regenachtig Nederland is hen zwaar gevallen na het 3 maanden proefwonen in Dalyan dit voorjaar. Hopelijk lukt het ze ook volgend jaar weer 3 maanden deze kant op te komen. Met een beetje geluk kunnen ze dan Co zijn eigengemaakte wijn proeven, want Karel had daar de nodige hulpmiddelen voor mee gebracht. Het was ook zonder eigengemaakte wijn berengezellig om met hen bij te buurten en bij te tafelen. Karel en Bea, bedankt ook nog voor de verrassing die jullie op ons terrasje hebben achter gelaten. Het viel goed in de smaak!

Ook Henri & Celia zijn weer voor een maand in Dalyan. Ze hebben hun intrek genomen in een appartement van de uitbaters van het pannenkoekenhuisje aan de Çandir zijde van de rivier. Een hele mooie stek, maar volgend jaar wordt het om praktische redenen toch weer deze kant van de sloot. Celia had gehoopt op een vers glaasje granaatappelsap, maar die hebben we nog niet gemaakt. We gaan deze komende week wel een granaatappelpers kopen, want Marion & Bas zijn in aantocht. Glaasjes vers granaatappelsap zijn toch wel het minste wat we terug kunnen doen, nu ze voor ons zowel ons camcorder-probleem als ons acculader-probleem komen oplossen!

We hebben deze week ook kennis gemaakt met Urbain & Joke uit Aalst, België. Urbain volgt al een tijdje mijn blog en heeft in het verleden informatie gevraagd over Dalyan, waar ze nu voor het eerst komen. Het zijn enthousiaste reizigers, natuurliefhebbers en wandelaars en hebben in Turkije ook andere leuke stekjes bezocht zoals Çirali. Hoewel Dalyan wat toeristischer is dan ze hadden verwacht, hebben ze twee dagen voor hun terugreis bij ons toch de wandel- en fietsgids van Alan Fenn gekocht want ze komen zeker een keer terug om nog meer moois te zien. Ondanks de stevige temperaturen hebben ze ook stevig gewandeld en kunnen genieten van enkele van de fantastische panoramapunten die dit gebied rijk is. Het smaakte naar meer …
Hopelijk tot ziens bij een volgend Dalyan-bezoek, Urbain en Joke!

Naast deze gezellige afleiding, moest er ook gewerkt worden. De website moest nodig ge-update worden, maar het was me sinds onze computersores van eerder dit jaar niet meer gelukt om mijn crackversie van Dreamweaver te herinstalleren. Toen Heike en Thomas anderhalve week geleden hier waren om over de website, nieuwsbrief en wat andere Stichtingzaken te praten, lukte het Thomas na VIER uur wél. Beide installatieschijven hadden een corrupt bestand. Later bleek dat ik de webbestanden lokaal wel kon veranderen, maar niet uploaden. Niet erg handig … Gelukkig heb ik dankzij Karel inmiddels een Nederlandse crackversie, die dat wél doet. De website is sinds gisteren ge-update maar ik heb ergens een fout gemaakt waardoor het menu corrupt is. Dat moet nog worden opgelost …

Ook heeft de stichting het fenomeen “Friends of the Foundation” geïntroduceerd, om mensen die een donatie van €10 / £10 / 25 TL doen op gezette tijden Nieuwsbrieven te sturen met informatie over de laatste ontwikkelingen. Vorige week zondag hebben Co en ik bij June ontbeten om daarover te praten. Volgens Sue, had June een duidelijk omlijnd idee hoe zo’n Nieuwsbrief eruit zou moeten komen te zien. Co en ik waren daar (gelukkig) vooraf al sceptisch over en dat bleek terecht. Niet erg, ik had al een voorschot genomen door een sjabloon te kiezen en daar wat voorwerk mee te plegen. Alleen wat kopjes en foto’s, maar het was volgens June precies wat ze in deze fase kwijt wilde. Dus tussen de koffieleut- en kletsbedrijven door wat teksten ingerammeld en vorm gegeven. Na input van June en Heike, moet het mogelijk zijn de eerste Nieuwsbrief binnen twee weken te lanceren.

Donderdag voor het eerst sinds lange tijd weer een strandwandeling gemaakt. Heen met het busje, terug met de boot. Het was heerlijk wandelweer. We hebben een tijd aan de strandzijde van het Sülüngürmeer gezeten, waar we kennis maakten met een werknemer van de ÖÇKK (organisatie die toezicht houdt op het natuurgebied). Hij was erg kritisch over onze burgervader, die hij als weinig natuur-minded beschouwt. Dalyan en Iztuzu zijn nog nooit zo smerig geweest als de afgelopen twee jaar … Helaas heeft hij gelijk! We waren blij te constateren dat er aan de strandzijde van het meer geen kwallenballen te zien zijn. Kennelijk zitten ze alleen in de buurt van de weg, meende ook de ÖÇKK-medewerker.

Op het strand begint het publiek nu duidelijk te veranderen. Uiteraard meer senioren en mensen zonder kinderen. Ze zijn kritisch en erg geïnteresseerd. Kopen doen ze weinig, maar doneren des te meer. Het propellerproject vindt veel bijval en dat is uiteraard mooi. Veel mensen staan -net als wij- op het standpunt dat voorkomen beter is dan genezen, en dat wetgeving t.a.v. propellerbescherming en een voederverbod een goede zaak is.
In dat kader is het fijn dat het projectplan dat Heike voor de Britse overheid geschreven heeft voor de besteding van de eerder toegezegde 10.000 TL nu is goedgekeurd. De procedure die de Britse overheid volgt is wat vreemd. De Stichting moet het bedrag eerst voorschieten en krijgt het bedrag gerestitueerd als het projectplan voor februari 2012 verwezenlijkt is. Gelukkig hebben we genoeg geld in kas om het bedrag voor te kunnen schieten, anders zou de eerder gedane toezegging een loze belofte geweest zijn ... Inmiddels oriënteren we ons op een universeel ontwerp en een goedkopere fabrikant. Een van de vrijwilligers was in zijn werkzame leven gereedschapsmaker en heeft een idee voor een nieuw ontwerp dat geschikt is voor verschillende bootafmetingen. De honorair consul en Thomas zijn druk in de weer om zich in respectievelijk Fethiye en Mugla op een goedkopere fabrikant te oriënteren. Abidin was wat sceptisch over de bereidheid van de kapiteins om zelf financieel bij te dragen aan een kooi. Toen Sue daar tegenin bracht dat er folders gedrukt zullen worden met informatie over vlaggen waaraan je schildpadvriendelijke excursieboten kunt herkennen, werd hij iets optimistischer over de slagingskans :-)

Gisteren zouden we eigenlijk naar Kisla gaan om met June te kijken hoe we een schattig oud ventkarretje op zouden kunnen pimpen. Kort voor het afgesproken tijdstip werd het echter donker en besloten we dat scooteravontuur toch maar even uit te stellen en de weergoden niet te provoceren. Achteraf gezien hadden we best kunnen gaan, want het klaarde op en werd zelfs warm. Maar na de loze dreiging van gisteren, is vandaag dan toch het weer omgeslagen. Het hing al even in de lucht en kwam er vandaag ook uit, eerst in de vorm van een storm en daarna in een hoosbui. Een mooie gelegenheid om de keuken in te duiken en van onze eigen oogst pompoen, sinaasappel-pompoenconfituur te maken en wortel-pompoensoep. De confituur hebben we in februari al een keer gemaakt en is heerlijk, de soep vandaag voor het eerst en is eveneens verrukkelijk! Ik besloot tot de soep omdat ik niet wist of we vandaag met dit weer wel zin hebben om boodschappen te gaan doen. Ik vond het recept op:
http://www.okokorecepten.nl/recept/soep/pompoensoep/wortel-pompoensoep

en heb het bereid zonder de sojareepjes, maar mét de witte wijn. Een echte aanrader!