Een kwallenplaag op het Sülüngürmeer

Een paar weken geleden liet Ruud Bruijn ons al wat foto’s zien van kwallen die hij gezien had in het Sülüngürmeer. We waren stomverbaasd toen hij erover vertelde, want we hadden hier nooit eerder kwallen gezien, laat staan in het meer. Gisteren kregen we een telefoontje van June. Zij had de kwallen ook gezien, de eerste in de inmiddels 27 jaar dat ze hier woont. Ze vroeg ons of we er foto’s van wilden maken, omdat kwallen een indicatie kunnen zijn van vervuiling. Gistermiddag dus richting meer gefietst en dat was afzien! Vanwege de aanhoudende hitte hadden we al lang niet meer verder gefietst dan het centrum, maar er stond gistermiddag een briesje. Moest kunnen, dachten we (te optimistisch). De wind was uiteraard TEGEN-wind en er straalde nog steeds erg veel warmte van het asfalt. Niet lekker!

De kwallen vielen niet tegen, noch qua aantal noch qua uiterlijk. Ze dobberen er bij bosjes, maar zijn feitelijk wel erg fotogeniek. Na een foto shoot, besloten we even neer te strijken bij Ekin Dipdag, aan de rand van het meer. Misschien dat de eigenaar meer wist en het was tevens een mooi excuus om niet meteen terug te hoeven fietsen. De uitbater van Ekin Club Dipdag zei dat zijn de kwallen twee weken geleden voor het eerst gezien hadden en dat ook zij ze nog nooit eerder hadden gezien. Ze hadden al contact opgenomen met Dalko, de coöperatie die hier alle visrechten heeft en het meer gebruikt om vis te kweken. Op het moment schijnt men op diverse plaatsen aan de Turkse kust
overlast te hebben van kwallen, o.a. bij Antalya en Alanya.

Toen ik op het internet naar afbeeldingen en informatie zocht over kwallenplagen, las ik dat de gestippelde Australische kwal zich naar het noorden uit aan het breiden is en ook in de Middellandse Zee is gesignaleerd. Hij veroorzaakt een ware plaag aan de Spaanse kust, waar sommige stranden zelfs voor toeristen gesloten zijn. Ik vond ook een wetenschappelijk rapport waarin stond dat hij dit jaar voor het eerst in Turkije is waargenomen. Volgens hetzelfde rapport veroorzaakt hij al enkele jaren overlast aan de kust van Israel.

Op het internet vond ik drie hoofdoorzaken voor kwallenplagen:
- Overbevissing
- Opwarming van de aarde
- Vervuiling

De gestippelde Australische kwal -als het die tenminste is- komt niet alleen in zee voor, maar ook in de buurt van riviermondingen. Kan dus zomaar kloppen. Hij verorbert grote hoeveelheden plankton, maar ook visbroed en jonge visjes. Dalko heeft misschien dus alle reden om zich zorgen te maken. Zie: https://skydrive.live.com/redir.aspx?cid=93f7fda07fb40045&page=play&resid=93F7FDA07FB40045!806&authkey=L*AEx2svV74%24 voor wat foto's van de beesies.

Verder zijn we volop aan het feesten. Eergisteren en gisteren hebben we weer bruiloftje gevierd op zijn Turks. De dochter van Fedai en Ayse trouwde. Was leuk, met een heuse bus-service vanaf Arikbasi naar Ortaca. Wat wil je nog meer? Ook deze week wordt er weinig gekookt.
Vandaag of morgen (waarschijnlijk morgen, dus) zijn we uitgenodigd voor een etentje bij June. Ze heeft Nederlandse gasten, die een erg genereuze donatie hebben gedaan aan de stichting, en wil voor hen en een aantal getrouwen een etentje verzorgen. Altijd leuk en verrassend!
Co en ik vieren zijn verjaardag donderdag saampies, ditmaal zonder gasten. Halen we later misschien nog een keertje in, we hebben nu geen van beiden zin in de heisa.
Op zaterdag zijn we ook uitgenodigd voor een picknick in Kisla samen met de andere vrijwilligers van de stichting. Kisla blijft een droom zo mooi en June’s picknicks daar zijn legendarisch … Gezellig!