Actief weekje

Vorige week leek het hier even gedaan met de nazomer. Bewolkt, buiig en af en toe geen warm water in de douche. Veel vakantiegangers moeten teleurgesteld zijn geweest. De laatste paar dagen is het echter weer heerlijk. Soms wel wat bewolkt, maar daarmee is de temperatuur eigenlijk wel zo prettig. Wij vinden het in ieder geval prima, zolang er nog genoeg zonnestraaltjes op de collector van onze zonneboiler vallen … Yvonne heeft geluk. waarschijnlijk heeft ze haar regenkleding en trui niet nodig!

Vorige week was Co vanwege het weer binnen aan de slag gegaan met de keuken. Een hele onderneming, die vandaag wordt afgerond met het plaatsen van een afschermlat voor de tl-buizen en schakelaartjes om ze te bedienen. Drie dagen geleden gingen we naar de sanayi (bedrijventerrein) om een lat te scoren. Ze wilden ons een “gouden” plank laten betalen van 50 TL (ca. €25). We hebben dus maar het hoofd in de nek gegooid en geklikt met de tong om ze duidelijk te maken dat DEZE buitenlanders niet zo zijn van al dat goud. Twintig minuten later werden we bij een klein timmermansbedrijfje voor 10 lira uitstekend geholpen … Op maat gezaagd, geschaafd, keurig!
Co kon dus weer verder schilderen …

Eergisteren zijn we naar Ortaca gegaan om bij de vreemdelingenpolitie een verblijfsvergunning aan te vragen. We hebben dus een halve dag in Ortaca doorgebracht, want een verblijfsvergunning aanvragen is een hele bureaucratische heisa. Het kastje, de muur en de flappentap, maar we hebben nu eenmaal een geldige verblijfsvergunning nodig als we in december onze nieuwe paspoorten in Den Haag willen aanvragen. Dat lukt niet op basis van een toeristenvisum, al zegt de vreemdelingenpolitie er hier niets van dat we in anderhalf jaar tijd maar drie maanden eerder een verblijfsvergunning gehad hebben. Zij snappen ook wel waarom en geven ons waarschijnlijk stiekem groot gelijk. Een Belg of Italiaan betaalt voor 3 maanden €3,00, een Duitser €8,00, een Zwitser €12,00, een Oostenrijker €21,00 en WIJ €110,00. Britten betalen een vergelijkbaar bedrag in pond sterling. Het moge duidelijk zijn dat alle Duitsers en Belgen hier legaal wonen met een verblijfsvergunning, die voor hen zelfs goedkoper is dan een toeristenvisum :-) en dat Britten en Nederlanders de mazen van de wet opzoeken. Hoe het met de Fransen zit, snappen we niet. Die betalen voor 3 maanden maar liefst €247,60 en voor 5 jaar slechts €578,20. Voor ons ’Ollanders is dat €2015,00. Je hebt dus ca. €200 voordeel als je 5 jaar vooruit betaalt (ongeacht of je die hele periode in Turkije bent of niet). Gaan we niet doen, dus! We hopen op een wijziging in de tarieven in EU-verband.

Terwijl Co tussen de bedrijven door schilderde, heb ik me geërgerd aan “Nightmare”weaver. Ik wil de vernieuwde website van June namelijk a.s.a.p. in de lucht hebben, want in november heeft de oprichting van de stichting plaats. Voor die tijd is een stevige update wel nodig!
Ik ben eraan gewend dat ik de meeste softwarepakketten kan gebruiken zonder me er serieus in te verdiepen, maar bij Dreamweaver lukt dat niet zo gemakkelijk. Uiteindelijk is het me wel gelukt om iets acceptabels te fabrieken binnen de oude bestanden die ik van de huidige administrator van June’s website gekregen heb. De nieuwe website is nog niet officieel in de lucht, maar wel bijna klaar … Op www.kaptanjune.net/maria1.html en vervolgbladzijden, kun je het resultaat zien. Het is me na veel gefoeter en tegenwerking van Dreamweaver zelfs gelukt om streaming video’s in te bedden! Geen YouTube hier zoals jullie waarschijnlijk wel weten, maar Yahoo-video blijkt vreemd genoeg niet geblokkeerd. Flashvideo’s inbouwen -wat ik van plan was- lukte me op geen enkele manier, wat wel raar is voor een Adobe pakket. Zij hebben toch dat type bestand ooit uitgevonden voor zover ik weet … Morgen zal de huidige administrator, die in Engeland woont, me per Skype verder inwijden. Ik hoop dan ook te leren hoe ik Flash bestanden maak.

Gisteren hebben Ahmet en Bayram, die eerder onze open haard gesloopt hebben en de daardoor beschadigde muren hebben gestuukt, de schoorsteen aangepast. Bij een stevige onweer- en regenbui vorige week, hoorden we de regen op de metalen afdekplaat in ons plafond regenen. Dat geluid is tot daar aan toe, maar Co vreest voor roetplekken op de muren. Zelfs een goede schilder heeft daar de pest over in. Het resultaat moet langer dan een paar maanden gezien mogen worden. Waar een houthandel op de sanayi ons eerder deze week probeerde te tillen, bracht Ahmet -vergezeld van zijn vaste kompaan Bayram- ons 10 TL in rekening. Als we niet zelf gevraagd hadden wat hij voor zijn (dik 1 uur) diensten kreeg, had hij helemaal niets in rekening gebracht. Klein klusje, ach … Een glaasje thee, even met zijn kompaan bij ons buurten was ook OK geweest.

Buitenlander in Turkije. Soms word je getild (als je dat toelaat), anderen matsen je of behandelen je in ieder geval hetzelfde als een Turkse klant. Je moet ermee leren omgaan, te meer daar je absoluut geen idee hebt voor hoe veel / hoe weinig mensen binnen verschillende beroepsgroepen verdienen.