45-jarige na 40 jaar weer terug naar zee
Door: Maria Jonker
Blijf op de hoogte en volg Maria
01 Juli 2010 | Turkije, Dalyan
Gisteren zijn we opnieuw naar het strand gegaan voor een “te waterlating”. Een heel bijzondere ditmaal, al waren we wederom niet erg enthousiast over de aanpak.
Het groene zeeschildpaddenvrouwtje Isabella dat werd uitgezet is een extreem potige dame, die in 1970 door kapitein Jacques Cousteau als 5-jarige gevonden werd. Het is niet duidelijk waarom ze destijds is overgebracht naar het museum van Stuttgart, maar ze leek veroordeeld tot een leven in gevangenschap. Pas na 30 jaar werd ze vanuit Stuttgart verscheept naar het Aquarium van het Zoölogisch Centrum in Napels, waar ze opnieuw 10 jaar in gevangenschap heeft doorbracht. Het leek onverantwoord om het dier nog uit te zetten, maar omdat Isabella inmiddels geslachtsrijp is en in gevangenschap eieren begon te leggen en in te graven, werd de mogelijkheid en wenselijkheid toch door gespecialiseerde herpetologen besproken. De Groene zeeschildpad Chelonia mydas wordt namelijk in zijn voortbestaan bedreigt en begint heel zeldzaam te worden. Daarom werd besloten het risico toch aan te gaan en Isabella, voorzien van satellietzender, op het strand van Dalyan te water te laten. Bij Dalyan bevinden zich namelijk geschikte wieren en zeegrassen waar Isabella kan grazen en deskundige hulp is vlakbij, mocht dit nodig zijn. Dalyan is tevens zo ongeveer de westelijkste plaats waar paring en ei-afzetting van de soort plaatsvindt.
Er moest natuurlijk wel het een en ander geregeld worden voor Isabella hier kon worden uitgezet, want Napels ligt niet direct bij de deur en een bijzonder transport zou oneigenlijk veel gekost hebben. Een eigenaar van een cruiseschip verklaarde zich bereid om Isabella als bijzondere gast gratis te verschepen naar Izmir, waar Professor Yakup Kaskas haar op zou komen halen. Dat klinkt simpeler dan het was, want de douaniers wisten geen raad met de situatie. In Turkije kunnen ambtenaren maar moeizaam flexibel omgaan met procedures en daarom stuurde de reguliere douanepost de professor door naar een andere, want zij gingen alleen over mensen en niet over dieren. Bij de tweede douanepost vroegen ze om een aankoopbewijs want er moest tax betaald worden, vonden ze. Zo verliepen er 6 uren met over en weer gepraat en overlegging van allerlei papieren, maar zonder enig resultaat. Één uur voor het schip de haven weer zou verlaten, gaf Professor Yakup opdracht zijn wijfje te ontschepen en zolang in de schaduw te zetten. Vervolgens haalde hij papieren te voorschijn over de bijzondere status van het dier en gaf hij aan dat de douaniers erop konden rekenen aansprakelijk gesteld te worden en voor het gerecht gesleept te worden als ze hem en Isabella niet doorlieten en zij het loodje zou leggen. En DAT werkt in Turkije. In dit geval, zij het de dader vergeven, hij kon niet anders!
Professor Yakup had wel iets geleerd van de verdrietige vertoning eerder deze week. Vrijwilligers gingen ruim voor de te waterlating naar het strand om met paaltjes en linten een afscheiding te maken, waar pers en toeristen tijdens de te waterlating achter moesten blijven. Ondertussen werd er in het schildpaddenrevalidatiecentrum een zender op het schild van Isabella gekit die moet helpen om haar op haar eerste buitengaatsreis sinds haar 5e te monitoren.
Vanuit het centrum werd “Isabella Dalyan” verpakt in een kist per vrachtwagen naar het strand vervoerd en daar op een brancard naar de waterlijn gedragen, voorafgegaan door June Haimoff en de Italiaanse herpetologe Dr. Sandra Schofled. Dat was wederom een gênante vertoning, een voorbeeld van hoe het NIET moet.
De gemeenteomroeper had eergisteren een aantal malen aangekondigd dat het gebeuren om 12 uur zou plaatsvinden en dus was het druk op het strand. De journalisten en media trokken zich niets van de lintafzetting aan, ondanks heftige protesten van medewerkers en de professor. En toen de eerste journalisten over de streep gingen, volgden ook de nodige toeristen … Isabella Dalyan kon dus nauwelijks bij het water komen, en zelfs toen ze daar was aangekomen had ze aanvankelijk geen vrije doorgang. Toen ze eenmaal aan de hinderlijke mensenmassa was ontkomen, werd ze door haar besnorkelde en beflipperde verzorgster uit Napels verder de zee in begeleid. Hopelijk weet ze zich daar te redden, want de uitkomst van het experiment is ongewis. We zullen Isabella Dalyan in ieder geval via de website http://www.seaturtle.org volgen op haar Middellandse Zee-reis.
Vanochtend was er weer “Breakfast on The Beach”. Kaptan June had na afloop een tête-à-tête met de professor, een soort evaluatie zullen we maar zeggen :-) Geen overbodige luxe!
Als je het webadres http://www.beyazgazete.com/video/2010/06/30/yesil-deniz-kaplumbagasi-ilk-kez-denizi-gordu.html in je browser plakt, kan je het allemaal op video bekijken en nog eens op je gemak in het Turks nalezen.
Zie http://www.internethaber.com/kaplumbaga-isabelli-300-turist-ugurladi-foto-galerisi-8220-p1.htm voor foto's.
Het groene zeeschildpaddenvrouwtje Isabella dat werd uitgezet is een extreem potige dame, die in 1970 door kapitein Jacques Cousteau als 5-jarige gevonden werd. Het is niet duidelijk waarom ze destijds is overgebracht naar het museum van Stuttgart, maar ze leek veroordeeld tot een leven in gevangenschap. Pas na 30 jaar werd ze vanuit Stuttgart verscheept naar het Aquarium van het Zoölogisch Centrum in Napels, waar ze opnieuw 10 jaar in gevangenschap heeft doorbracht. Het leek onverantwoord om het dier nog uit te zetten, maar omdat Isabella inmiddels geslachtsrijp is en in gevangenschap eieren begon te leggen en in te graven, werd de mogelijkheid en wenselijkheid toch door gespecialiseerde herpetologen besproken. De Groene zeeschildpad Chelonia mydas wordt namelijk in zijn voortbestaan bedreigt en begint heel zeldzaam te worden. Daarom werd besloten het risico toch aan te gaan en Isabella, voorzien van satellietzender, op het strand van Dalyan te water te laten. Bij Dalyan bevinden zich namelijk geschikte wieren en zeegrassen waar Isabella kan grazen en deskundige hulp is vlakbij, mocht dit nodig zijn. Dalyan is tevens zo ongeveer de westelijkste plaats waar paring en ei-afzetting van de soort plaatsvindt.
Er moest natuurlijk wel het een en ander geregeld worden voor Isabella hier kon worden uitgezet, want Napels ligt niet direct bij de deur en een bijzonder transport zou oneigenlijk veel gekost hebben. Een eigenaar van een cruiseschip verklaarde zich bereid om Isabella als bijzondere gast gratis te verschepen naar Izmir, waar Professor Yakup Kaskas haar op zou komen halen. Dat klinkt simpeler dan het was, want de douaniers wisten geen raad met de situatie. In Turkije kunnen ambtenaren maar moeizaam flexibel omgaan met procedures en daarom stuurde de reguliere douanepost de professor door naar een andere, want zij gingen alleen over mensen en niet over dieren. Bij de tweede douanepost vroegen ze om een aankoopbewijs want er moest tax betaald worden, vonden ze. Zo verliepen er 6 uren met over en weer gepraat en overlegging van allerlei papieren, maar zonder enig resultaat. Één uur voor het schip de haven weer zou verlaten, gaf Professor Yakup opdracht zijn wijfje te ontschepen en zolang in de schaduw te zetten. Vervolgens haalde hij papieren te voorschijn over de bijzondere status van het dier en gaf hij aan dat de douaniers erop konden rekenen aansprakelijk gesteld te worden en voor het gerecht gesleept te worden als ze hem en Isabella niet doorlieten en zij het loodje zou leggen. En DAT werkt in Turkije. In dit geval, zij het de dader vergeven, hij kon niet anders!
Professor Yakup had wel iets geleerd van de verdrietige vertoning eerder deze week. Vrijwilligers gingen ruim voor de te waterlating naar het strand om met paaltjes en linten een afscheiding te maken, waar pers en toeristen tijdens de te waterlating achter moesten blijven. Ondertussen werd er in het schildpaddenrevalidatiecentrum een zender op het schild van Isabella gekit die moet helpen om haar op haar eerste buitengaatsreis sinds haar 5e te monitoren.
Vanuit het centrum werd “Isabella Dalyan” verpakt in een kist per vrachtwagen naar het strand vervoerd en daar op een brancard naar de waterlijn gedragen, voorafgegaan door June Haimoff en de Italiaanse herpetologe Dr. Sandra Schofled. Dat was wederom een gênante vertoning, een voorbeeld van hoe het NIET moet.
De gemeenteomroeper had eergisteren een aantal malen aangekondigd dat het gebeuren om 12 uur zou plaatsvinden en dus was het druk op het strand. De journalisten en media trokken zich niets van de lintafzetting aan, ondanks heftige protesten van medewerkers en de professor. En toen de eerste journalisten over de streep gingen, volgden ook de nodige toeristen … Isabella Dalyan kon dus nauwelijks bij het water komen, en zelfs toen ze daar was aangekomen had ze aanvankelijk geen vrije doorgang. Toen ze eenmaal aan de hinderlijke mensenmassa was ontkomen, werd ze door haar besnorkelde en beflipperde verzorgster uit Napels verder de zee in begeleid. Hopelijk weet ze zich daar te redden, want de uitkomst van het experiment is ongewis. We zullen Isabella Dalyan in ieder geval via de website http://www.seaturtle.org volgen op haar Middellandse Zee-reis.
Vanochtend was er weer “Breakfast on The Beach”. Kaptan June had na afloop een tête-à-tête met de professor, een soort evaluatie zullen we maar zeggen :-) Geen overbodige luxe!
Als je het webadres http://www.beyazgazete.com/video/2010/06/30/yesil-deniz-kaplumbagasi-ilk-kez-denizi-gordu.html in je browser plakt, kan je het allemaal op video bekijken en nog eens op je gemak in het Turks nalezen.
Zie http://www.internethaber.com/kaplumbaga-isabelli-300-turist-ugurladi-foto-galerisi-8220-p1.htm voor foto's.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
