Druk – druk – druk!

Een paar drukke daagjes achter de rug. Op z’n Nederlands zullen we maar zeggen.
Zondag weer naar Yuvarlakçay geweest, een hele happening!
Er waren naar schatting zo´n vijf à zeshonderd aanwezigen, want het was hier zondag lekker weer. Studenten van de universiteit van Mugla verzorgden een openlucht theatervoorstelling en gaven daarna ook nog een muziekvoorstelling. Ook was er een groep docenten die te kennen gaf dat ook zij de H(ydro) E(lektrik) S(entral) afwijzen. Tot slot een optreden van een bruiloften-en-partijen duo. Waarschijnlijk waren zij de enige professionals in het gezelschap, maar wat ons betreft boden zij het minste vermaak. Weer heel wat afgefilmd, want het Platform ter Bescherming van Yuvarlakçay wil graag mijn filmbeelden gebruiken als ze uitgenodigd worden voor lokale televisie-uitzendingen.
Dat is natuurlijk leuk om te doen.

Maandag zou Tahir komen om een plateau te maken voor het prieeltje dat we willen plaatsen. Ömer, die dat deel voor zijn rekening zal nemen, zou ook komen om het sluitwerk van de deur van ons fietsenhok te repareren. Hoewel het prachtig scooterweer was konden we dus niet weg …
Hard gewerkt om de linker grintbak voor ons huis onkruidvrij te krijgen, want op die plaats maakt Ömer een pergola voor de druiven. Fijn dat het nu weer schoon oogt, maar jammer dat geen van beiden kwam opdagen …
Dinsdag kwam Tahir wel met een groep van zes Koerdische werklui om het prieelplateau te maken, het paadje ernaar toe en een verharding onder de waslijnen. Co had ook bedacht dat hij de tuin wil draineren, want na een hoosbui oogt ons gratis zwembad misschien wel grappig maar praktisch is anders. Doorgesproken met Tahir hoe we dat aan konden pakken en twee Koerden konden toen aan de slag om een flinke sleuf te graven. Anderen plagden de plaatsen waar het prieel en het paadje moeten komen. Een flinke klus, maar die Koerden wisten van wanten! Tahir vertelde nadien ook dat hij met Koerden meer waar voor zijn geld krijgt dan met de lokale werklui.
Terwijl Tahir de werklui aanstuurde kwam Fedai polshoogte nemen en toen Tahir wegging speelde hij voor opzichtertje. De gelegenheid te baat genomen om wat tuinzaken met hem door te spreken, want we wilden wat bomen verplant hebben.
Vanochtend kwam dan eindelijk Ömer met een knecht. De deur van de stalling is nu gerepareerd en daarna hebben we gezellig gebuurt, onder andere over Yuvarlakçay. De knecht van Ömer is doof en heeft een ernstig spraakgebrek, maar had -voor zover dat mogelijk was- best wat te vertellen. Allereerst over Yuvarlakçay, want hij zag onze posters. Ook Ömer bleek hier erg in geïnteresseerd, al heeft hij zoals veel Turken moeite te geloven dat protesten hier effect kunnen sorteren. Feit is wel dat hij en zijn knecht zich heel goed realiseren wat de ecologische gevolgen van de centrale zijn. Ömer was erg onder de indruk van onze verhalen over de dorpelingen en de succesvolle acties in Rize. Hij ging dus met twee posters naar huis toe, want hij en zijn familie hebben vaak in de zomer aan de Yuvarlakçay gepicknickt. Hopelijk komt hij ook bij volgende acties.

Terwijl Co en ik vroeg middag doende waren om een bloemperk uit te graven en de rechter grintbak te legen, kwamen Fedai en Ayse voorgereden. Fedai had een ( voor zijn doen zeldzame) vlaag van werklust en heeft voor ons een zieke granaatappelboom uitgegraven en een pruimenboom, sinaasappelboom en olijfboom verplaatst. Als Fedai zo’n zeldzame bevlieging heeft, kijk je je ogen uit. Die man kan echt flink wat werk verzetten in korte tijd! Terwijl Co hem hielp, hebben Ayse en ik het grint deels over de andere grintbak verdeeld en deels gebruikt om het pad voor het huis te verharden. Op het eind van de dag hebben Co en ik een deel van de geplagde zoden in de leeggeschepte grintbak gelegd. Er komt over al ons natuurgras een laag nieuwe grond en dan mag de natuur verder zijn werk doen. Bij Villa Esra hebben ze het ook zo aangepakt en onze Australische vriendin Sue en haar politiepartner Nev hebben eveneens zo’n natuurlijk grasveldje. Niks mis mee in deze setting en puik voor de vlindertjes, hopen we.
Als het weer meezit, komen de werklui van Tahir morgen de boel afwerken met natuursteen. Ömer komt de deur verven.