Nog meer ellende

Gisteren kregen we de schrik van ons leven doordat Co terwijl hij zat te lezen met zijn rechteroog ineens niets meer zag. Zwart, geen licht, niets. Het zicht kwam gelukkig langzaam terug. 's Ochtends had Co een soort flts gezien van hel licht waardoor hij alleen nog contouren zag. De verpleegster erbij geroepen, een aantal zaken gecheckt en afgesproken dat Co zijn oog een tijd rust zou gunnen en dat ik haar zou roepen als er zich opnieuw problemen voordeden. Het 2e voorval liet niet lang op zich wachten. De reactie van de verpleegkundige was, zoals steeds in dit ziekenhuis, zeer adequaat. In overleg met neuroloog en oogarts afgesproken dat er eerst een CT scan van het hoofd gemaakt zou worden, dan de neuroloog aanvullend onderzoek zou doen en zou beslissen of de oogarts erbij gehaald moest worden. Binnen 20 minuten was de CT scan al geregeld. Deze CT liet gelukkig geen afwijkingen zien en ook bij nader onderzoek kon de neuroloog niets vinden wat op een probleem in de hersenen wees. Afgesproken werd dat de oogarts vandaag langs zou komen, maar door een telefoontje van Esra stond hij gisterenavond al aan Co's bed.
Voor hij kwam al wat zaken op papier gezet, want Co noemde steeds meer dingen die mgelijk van belang konden zijn. In NL zag het af en toe ook ineens zwart voor zijn ogen, hij ziet regelmatige sterretjes en bij het lopen heeft hij moeite met zijn evenwicht.
Onderzoek liet geen afwijking aan de ogen zelf zien. De oogarts ziet twee mogelijke oorzaken:
- een scheurtje in het netvlies
- een embolie.
Hij vroeg me alle relevante gebeurtenissen te noteren met tijdstip en gaf aan dat er vandaag een filmpje gemaakt zal worden in een gespecialiseerd oogziekenhuis in Mugla. Het staatsziekenhuis heeft daarvoor niet de benodigde apparatuur. Dat filmpje wijst mogelijk uit wat de onderliggende oorzaak van het probleem is, dat zich nu 5 keer heeft voorgedaan en waardoor Co echt heel angstig is.

Vanochtend kwam de internist langs die een en ander opnieuw probeerde uit te leggen. De taal is nu toch wel een vervelende handicap al doen de doktoren wel hun best om met gebaren duidelijk te maken wat ze bedoelen. Vanmidag gaat Co naar het andere ziekenhuis voor onderzoek en zijn verbijf wordt weer met 5 dagen verlengd. Co protesteerde, ik heb hem de mond gesnoerd. Co heeft wel bedongen dat er gestopt wordt met het infuus. De bloedwaarden zijn dermate veel beter dat de internist daarmee akkoord ging. Wordt weer een spannend dagje dus ... Een beetje minder avontuurlijk mag wat ons betreft. Co wil nu eigenlijk dolgraag terug naar NL, is er niet gerust op dat er geen ander onderliggend probleem is. Op dit moment is dat fysiek nog niet mogelijk, maar als zijn angst aanhoudt en hij niet vlug opknapt, gaan we terug zodra zijn situatie dat toelaat.