De schilder

18 augustus: verjaardag van Beyza

Vandaag komt de schilder gelijktijdig met Tahir aan.
Tahir belt tijdens de thee wat in het rond om ook de andere klussen voor aanvang van de ramadan komende vrijdag gedaan te krijgen. Zo zullen ook Bayram en zijn “olifanten”-maatje vandaag nog verschijnen en zal morgen het sanitair geplaatst worden.

Terwijl Co de boordplaat aan de terraszijde afwerkt en voor de eerste keer schildert, bel ik naar Vahdettin om Beyza te feliciteren. Burhan lacht als hij ons hoort kletsen en vraagt waar ik Turks geleerd heb. Hij is onder de indruk.

Later op de dag tijdens een drinkpauze vraagt Burhan waar we Tahir eigenlijk van kennen en als ik ons relaas van het laatste jaar vertel, duikt Ellis ook in het verhaal op. Burhan blijkt haar te kennen; hij heeft haar huis ook ooit geschilderd! Daarvoor moest hij dagelijks op en neer met onze plaatselijke veer(roei)bootdienst. Co en ik kijken elkaar aan en grijnzen, want we herinneren ons een schilder (Wezeltje) uit haar boek Yabanci en die kwam er niet bepaald gunstig van af. Rondkijkend naar het werk van Burhan hebben wij gelukkig niet te klagen. Hij levert keurig werk af en heeft ons ook verteld dat hij het schilderwerk bij onze Engelse buren heeft gedaan, wat er werkelijk puik uitziet. Co pakt Yabanci erbij en Burhan knikt als hij haar foto ziet. Ja, dat is inderdaad de vrouw bij wie hij ooit het huisje geschilderd heeft. Ik vraag hem welk huisje: vlak bij het haventje of in de buurt van het nieuwe caféterras? Het eerste, vlakbij de haven en de bossen. We zijn benieuwd of dit Wezeltje is. Ellis heeft oftewel meer schilders ingehuurd toen ze nog in Çandir woonde of hij heeft sindsdien aardig bijgeleerd ...
Terwijl we op de rand van onze veranda met Burhan zitten te kletsen schrik ik ineens op van een joekel van een zwarte slang die ons tot op een meter genaderd is. Normaal zijn Co en ik erg in onze nopjes als we slangen zien, maar zo onverwacht en van zo dichtbij is toch ff anders als je niet weet om welke slang het gaat en het een exemplaar van meer dan 1,5 meter betreft. Hoewel de slang van Burhan mag vertrekken, begrijpen we van hem dat het een niet-giftige slang is die waarschijnlijk vanwege de hitte op zoek is naar water. Als wij van de slang schrikken, schrikt hij ook van ons en gaat ervan tussen. Co gaat snel naar binnen om ons reptielen en amfibieënboek van deze regio te halen. Komt het eindelijk eens van pas!

“Onze” slang is een pijlslang, familie van de gladde slangen en volgens Wikipedia de langste slang van Europa. Hij is diepzwart en heeft een opvallende roodbruine kleur aan de onderzijde van de kop. Het is een slang die zowel overdag als ’s avonds actief is. Zie: http://nl.wikipedia.org/wiki/Pijlslang en bijgaande foto.

Na Burhans vertrek slaat Co Yabanci open en leest het verhaal van De Schilder nog eens kritisch door. Nee, dit kan wezeltje niet zijn! Burhan was vanochtend op tijd aanwezig, heeft doorgewerkt tot half zes en heeft flink wat meters gemaakt. Dat matcht niet met "Wezeltje"!