Schildpadje - Reisverslag uit Dalyan, Turkije van Maria Jonker - WaarBenJij.nu Schildpadje - Reisverslag uit Dalyan, Turkije van Maria Jonker - WaarBenJij.nu

Schildpadje

Door: Maria Jonker

Blijf op de hoogte en volg Maria

25 Juni 2009 | Turkije, Dalyan

23 juni 2009:

Co heeft besloten om vandaag het hek uit te lijnen, want het ziet er uit alsof er bij het zetten een overdosis raki aan te pas is gekomen. Terwijl hij het hekwerk van de staanders los haalt, ziet hij aan de buitenzijde van de tuin een moerasschildpad zitten. Het blijkt een vrouwtje te zijn dat bezig is haar eitjes af te zetten. Filmtijd, dus!
Terwijl Co een aantal staanders inkort die door rot aan de onderzijde scheef gezakt zijn, kan ik het hele gebeuren tot in details volgen en filmen. Het schildpaddenvrouwtje is volkomen geconcentreerd op haar levensdoel -voor nageslacht zorgen- en ik ben op dit moment dus totaal niet interessant voor haar. We hebben het al eerder gemerkt: Zelfs de schuwste dieren laten zich in dit soort situaties vrij makkelijk benaderen en filmen. Een paar dagen geleden hadden we dezelfde ervaring met de parende smaragdhagedissen, terwijl je ze normaal nauwelijks gefilmd krijgt.

Het is een prachtig gezicht hoe het vrouwtje elk eitje zorgvuldig met de achterpootjes naar een geschikt plekje in de broedkamer naar beneden werkt. De broedkamer is waarschijnlijk een verlaten holletje van een zoogdiertje, want het wijfje kan met haar achterpoten onmogelijk zo’n gang gegraven hebben. Hoeveel eitjes ze legt is niet duidelijk, maar het zijn er heel wat, zeker meer dan 10. Als het laatste eitje zorgvuldig is weggemoffeld, werkt ze met haar achterpootjes kleigrond naar voren om de opening goed af te dekken. Alles gebeurt -op gevoel- met de achterpootjes, zonder dat ze ook maar iets kan zien van wat er onder en achter haar gebeurt. Na de kleigrond volgt een gras- en plantenpakketje, zodat de kraamkamer onzichtbaar is voor de toevallige passant. Gelukkig weten wij het plekje wel te vinden. Hopelijk hebben we geluk en zien we wanneer de eitjes uitkomen. Het zou leuk zijn als we ook dat zouden kunnen filmen.
Als ik klaar ben met filmen help ik Co om het hekwerk weer te monteren. Goh, wat een verschil, het houtwerk zwalkt ineens niet meer. Toch ook een tegenvaller vandaag. De wasmachine heeft kuren. Van alles geprobeerd, maar hij weigert dienst. Naar een witgoedzaak gegaan en het probleem in mijn beste Turks uitgelegd, met detailinformatie over LEDjes en dergelijke. Ik had me de moeite kunnen besparen om alle jargonwoorden op te zoeken, want dit is werk voor een monteur vindt de winkelier. Niks gebruiksaanwijzing of storingsdiagram raadplegen. Morgenmiddag komt er iemand kijken. Het is grappig hoe een Turkse bekende van de winkelier, die in Hannover heeft gewerkt, voor me probeert te tolken. Als hij probeert de winkelier uit te leggen waar we wonen, neem ik in het Turks over en corrigeer. Zijn Duits en mijn Turks zijn redelijk met elkaar in evenwicht blijkt. Onder de indruk van hoe ik me in het Turks red, bedenken de twee wat ik allemaal met mijn talenkennis zou kunnen doen en welke ambassades in Ankara ik het beste zou kunnen aanschrijven om 100% zeker een werkvergunning te krijgen …
Grappig hoe veel Dalyanli voor mij bedenken hoe ik weer aan het werk geraak, terwijl Co en ik voorlopig meer werk in en rondom het huis hebben dan strikt genomen leuk is. Effe niet, dus!
Laat middag komt Fedayi weer even op visite, terwijl ik achter mijn laptop de Engelse versie van Yabanci doorworstel. Die laptop vindt hij mega-interessant, daar wil hij meer van weten. Wat kost zoiets, wat is dat voor een ding wat er aan de zijkant uitsteekt (USB-stick) en ziet hij het goed dat er ook een webcam inzit? Ik start Studio 12 op en maak een filmpje met de webcam. Het duurt even voordat hij zich realiseert dat hij gefilmd wordt en dat de hoorntjes die Co boven zijn hoofd houdt vereeuwigd worden… Dan verschijnt er een brede grijns op zijn gezicht!

Het schildpaddenfilmpje volgt de volgende ronde, eerst wat kevertjes en smaragdhagedisjes ....

25 juni: even bj King Emlak binnengelopen om Fazile het gecorrigeerde Yabanc manuscipt te geven. Fazile is er niet, maar Sezgin loopt wel binnen. Hij heeft goed nieuws! Eindelijk ... Komende week kan de koop hopelijk worden afgerond, tenminste als Ric en Lyn dan al terugzijn.

  • 25 Juni 2009 - 10:39

    Wil En Lia:

    Hallo klussers, genieters, enz.
    Wij genieten in ieder geval van jullie verhalen.
    Leuk dat Bertie denkt dat jij zelf aan de gordijnen kunt werken. Als ik dat lees komt er vanzelf een glimlach van dat zou ik wel eens willen zien.
    Vorige week je gemist.Wil had de computer aan staan maar wij zaten lekker buiten.

  • 25 Juni 2009 - 11:56

    Ina Knol:

    Fijn dat ik jullie zo kan volgen. Prachtige verhalen. Zo heb ik nog een beetje het gevoel dat ik in Dalyan ben. Groeten daar.

  • 26 Juni 2009 - 08:50

    Jan Moeskops:

    Hallo Maria en Co

    Heel leuk om steeds mee te kunnen kijken in jullie wereld. Vooral de verhalen met foto's en videobeelden over de voor mij onbekende natuur zijn erg interessant. Heel veel liefs en groeten vanuit Middelbeers.

  • 28 Juni 2009 - 11:17

    Els En Cor :

    Hoi Maria en Co,

    We genieten erg van jullie verhalen en avonturen in Turkije.
    Leuk dat we op de hoogte blijven van jullie reilen en zeilen in jullie nieuwe vaderland.
    Vorige week familiereunie van de van Helvoortjes in Helvoirt gehad.
    Het was weer erg gezellig om elkaar weer eens te ontmoeten.
    Je zus Margreeth moest helaas verstek laten gaan.
    Hier verder alles goed.

    Groetjes van Els en Cor van Helvoort.

  • 28 Juni 2009 - 19:32

    Geerd/Elly:

    Heel interessant. Wil je misschien een weblog bijhouden voor Vrouw (telegraaf) zou je je op kunnen geven via vrouwinternet@telegraaf.
    nl. Miriam van Boven, backpackerspension in Cappadocië. 37 jaar, vrijgezel, 12 jaar in Turkije doet dit ook. Groeten !!!!!!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Turkije, Dalyan

Een nieuw thuis

Recente Reisverslagen:

05 Mei 2014

Tijd om bij te praten!

18 November 2013

Bouwvergunning op Iztuzu

23 September 2013

Bedankt voor alle verjaardagswensen

15 September 2013

Een druk en inspirerend maandje

09 Augustus 2013

Suikerfeest
Maria

Mijn partner Co en ik hebben na het ontslag van Co besloten om onze droom een jaartje eerder te vervullen dan gepland. We verhuizen naar een paradijsje in Turkije dat Dalyan heet. We waren er in 1994 voor het eerst en werden meteen verliefd op het stadje en zijn prachtige omgeving. Nadien kwamen we er regelmatig terug en dat voelde steeds als thuis komen. We vertrekken morgen per camper en aanhanger, eerst voor 1 jaartje om te bezien of het leven daar echt is wat we ervan verwachten. De intentie is om ons daar definitief te vestigen. Voor degenen die Dalyan niet kennen en nieuwsgierig zijn hoe dit paradijsje eruit ziet, geeft mijn YouTube Playlist "The Beauties of the Dalyan Region" een goed beeld van het stadje en de omgeving. Co en ik zijn beiden gek op de natuur, wandelen graag en filmen. In Nederland waren we als vrijwilligers actief in IVN-verband, met name in Vlindertuin Waalre. Wat dat betreft hopen we ook in Dalyan een steentje te kunnen bijdragen op natuur- en milieueducatiegebied. De omgeving is ernaar! Wij laten ons graag verrassen en gaan morgen de uitdaging tegemoet. Schoonzus Riky tipte me om langs deze weg onze dierbaren op de hoogte te houden. Dat lijkt me een heel strak plan ... Dalyan’a görüsürüz!

Actief sinds 11 Mei 2009
Verslag gelezen: 339
Totaal aantal bezoekers 314350

Voorgaande reizen:

12 Mei 2009 - 30 November -0001

Een nieuw thuis

Landen bezocht: