wandelen bj Kavakaras

8 juni 2009
Een slechte nachtrust gehad door de combinatie van de warmte en priklustige muggen. Onze Engelse buurtjes hebben ons verteld dat ze het ook in de zomer prima zonder airco konden redden. Het is weliswaar erg warm voor de tijd van het jaar -toen we naar bed gingen was het nog ruim 29,5° C in de keuken- maar wij hebben zo onze twijfels over een airco-loze zomer als we nu al problemen hebben. We moeten oftewel aan agressieve muggenverdelging gaan doen oftewel een airco aanschaffen, of … de hele dag alles tegen elkaar open zetten, ook als we van huis zijn.
Hoewel veel mensen in Turkije niets afsluiten als ze gaan slapen of van huis zijn, doen wij dat wel en doen we ook steeds de luiken dicht als we op stap gaan. Een opmerking van Fedayi dat we echt onze fietsen binnen moeten zetten als we gaan slapen, heeft ons vertrouwen in de eerlijkheid van de Turken enigszins ondermijnd. Alhoewel Turken … volgens Fedayi moeten we met name uitkijken voor het Koerdische deel van de inwoners, daar zitten dieven tussen. Ook zijn echtgenote Ayse heeft zich al eens laatdunkend uitgelaten over de Koerden in het stadje. Is er sprake van een vooroordeel? Onze ervaringen met de Koerdische obers en marktlui zijn bepaald niet negatief. Ze zijn doorgaans wat losser in de omgang dan de “echte” Turken en zijn met name werkzaam als klantenlokker of ober bij de vele restaurantjes hier. Ze zijn altijd in voor een praatje en een grapje.

Vandaag hebben we onszelf weer een vrije dag beloofd. We zijn totnogtoe zoveel bezig geweest in en rondom huis, dat we van al het moois hier nog maar betrekkelijk weinig gezien hebben. Voor vandaag staat Kavakarasi op het programma. Anja kan helaas niet mee, ze heeft al een afspraak gemaakt bij de kapster, de vrouw van Fatih bij wie we vanavond samen met haar ouders gaan eten . Kavakarasi is een onwezenlijk mooie plek, heel vredig en ver van de drukte van de bewoonde wereld. Er wonen alleen een paar boertjes die wat komkommers, tomaten en dergelijke kweken. Iedere vreemdeling die langs de Yuvarlakçay naar het amberbos rijdt wordt opgemerkt. We rijden met de camper naar een uitspanninkje vlakbij de rivier, aan de hoofdweg van Ortaca naar Köycegiz. Na een verfrissing, pakken we de fietsen van de fietsendrager en rijden langs de rivier af naar het sprookjesachtige amberbos. De grillige amberbomen worden gekerfd om het kostbare ambersap op te vangen dat gebruikt wordt voor medicinale doeleinden. De boom doet qua blad een beetje denken aan een plataan, maar de bast is veel ruwer. De ondergroei bestaat voor een belangrijk deel uit paardenstaarten, die nu begin juni zo’n 40-50cm hoog staan. Het doorvallend licht dat door het bladerdek op de paardenstaarten valt is prachtig. Overal om ons heen, horen we vogelgeluiden, al is het niet zo rustig als vorig jaar toen we hier ook waren (Zie het betreffende YouTube-filmpje in de Playlist The Beauties of the Dalyan region). Vandaag wordt er gewerkt en niet met een rustieke paard en wagen en handgereedschap … Alles is vandaag gemotoriseerd en maakt dus herrie … maar gelukkig werkt men yavas yavas en niet te lang achtereen. We genieten dus weer geweldig van het landschappelijk schoon, een veel te snelle wie-niet-weg-is-is –gezien slang, de vele vlindertjes en libellen. De smaragdhagedissen, spechten, hoppen en scharrelaars laten zich vandaag helaas meer horen dan zien. We zijn weer te laat van huis gegaan …