Nog steeds volop bedrijvigheid

Het is bijna niet te geloven dat het al weer eind November is. Alhoewel ... ’s ochtends als ik (als eerste) opsta, is het ronduit koud in huis. Geen cv hier in het Turkse, dus een graad of 16 ...
Onze airco komt de eerste 1,5 - 2 uurtjes van de dag dus goed van pas; daarna zijn we immers buiten. Overdag is het heerlijk buitenweer, ruim 20 graden. In het zonnetje, uit de wind, is het dus goed toeven. Laat middag koelt het in razend tempo af en is het ook binnen weer om te kleumen. Eerst de airco weer aan dus en daarna de kachel.

Omdat de dag- en nachttemperaturen hier wel erg extreem verschillen, zijn we de afgelopen weken druk in de weer geweest met wintervoorbereidingen. Net voor het Offerfeest waren we op zoek gegaan naar een zeilmaker die een terrasafscherming moest maken, zodat het in de winter zowel op het terras als binnen wat behaaglijker is. Sue had ons geadviseerd rond te fietsen en bij restaurants, en particulieren navraag te doen wie hun zeilafscheiding gemaakt had. Een goed advies dat helaas verkeerd is uitgepakt. We hadden op twee plaatsen goed vakwerk gezien en gehoord dat de zeilafscheiding besteld was bij een zeilmakerijtje op het marktplein. Even een babbeltje gemaakt, Cengiz kwam meten en zou na de Bayram aan de slag gaan. “Na Bayram” bleek ruim geïnterpreteerd te moeten worden, maar vorige week donderdag kwam hij eindelijk met een “usta” om het zaakje te monteren en dat was behoorlijk schrikken! Het materiaal vertoonde schroeivlekken, had patches waar het nog erger mis was gegaan en het beige en transparante deel versprong in hoogte. De “usta” bleek het zeil bovendien met schroeven te willen monteren. We hebben uiteindelijk Cengiz gezegd dat hij kon stoppen, omdat het er niet uit zag. Zelf belde hij iemand die Engels sprak om ons uit te leggen dat het echt geen 2e hands of 2e keus materiaal was, maar dat schroeivlekken normaal zijn als je het zaakje machinaal aan elkaar wilt hechten. Toen Co en ik de man boos wezen op een aantal mankementen, gaf die direct aan dat we groot gelijk hadden en dat hij Cengiz te verstaan had gegeven dat hij zijn werk maar gewoon over moest doen. Tja … normaliter zouden we op dat moment naar een ander gegaan zijn, maar we hadden al een aanbetaling van 250 TL gedaan voor het materiaal. Stevig balen, dus.
Toen we Sue om advies vroegen hoe we de zaak het beste aan konden pakken, vroeg ze of we niet naar de verkeerde zeilmaker waren gegaan. Er zaten er immers twee op het marktplein …
Aiiii, dat hadden we niet in de gaten gehad. Cengiz heeft een buurman, waarvan wij dachten dat hij alleen textielproducten naaide. We hadden er nog nooit zeil zien liggen.
Toen we Cengiz nogmaals opzochten, zagen we bij de buurman inderdaad ook zeil liggen. We hadden besloten het gesprek maar open en vriendelijk aan te gaan en te kijken hoe Cengiz zou reageren op een reeks verzoeken / eisen die we hadden. De man bleek zich het gebeuren wel op zijn fatsoen getrokken te hebben. Hij verzekerde ons dat hij echt nieuw materiaal had gebruikt, maar dat hij een warmte pers had gebruikt i.p.v. het aan elkaar te naaien. Hij beloofde het ditmaal met de naaimachine te doen en ditmaal netjes af te leveren. We legden hem uit dat we een aantal andere wensen hadden. Verderop aan de Sülüngür Caddesi hadden we een transparante afscheiding gezien waarvan hij beweerd had dat die zo niet te maken was. De eigenaar had ons naar de zeilmaker op het marktplein verwezen. Was hij dat niet? Nee … maar hij wilde het bekijken en de tekening die Co gemaakt had om nieuwe malaise te voorkomen op maatvoering controleren. Hij heeft beloofd het naar onze wensen te maken, sprak niet over bijkomende kosten (en wij uiteraard ook niet). We wachten dus maar af. Als het weer bras is, zijn we onze 250TL kwijt en gaan we alsnog naar de buurman …

Ook de stichting vraagt nog steeds veel tijd. We zijn bezig met voorbereidingen voor het nieuwe seizoen. Ik heb een kinderkit samengesteld, drie kalenders ontworpen en ga nog een retro kalender maken met oude foto’s van June. Ook hebben we voor Gülay bladeren verzameld en gedroogd, nadat Nursel haar had laten zien dat je gedroogde bladeren kunt beschilderen en er prachtige boekenleggers van kunt maken. We hopen de eerste te verkopen tijdens een kerst- en nieuwjaarsmarkt op 10 december.

De eerste Nieuwsbrief is bijzonder goed ontvangen. We hebben vele reacties gekregen van “Friends of the Foundation”, donateurs en -volkomen onverwacht- van de grote baas van TANTUR.
TANTUR is de grootste Turkse reisorganisatie en onderdeel van TUI. Buiten ons medeweten had één van onze TUI contacten in Nederland de Nieuwsbrief naar hem doorgestuurd.
De organisatie had onder zijn clientèle een enquête gehouden over hun waardering van de Dalyan Turtle Watch Tour. Daaruit kwam duidelijk naar voren dat die het absoluut NIET konden waarderen getuige te zijn van het voeren van schildpadden in de delta. De TANTUR toeristen bleken goed op de hoogte van de risico’s die de schildpadden lopen vanwege de boten zonder schroefbescherming.
Toen TANTUR Manager Ahmet Varimli onze Nieuwsbrief ontving, was hij erg onder de indruk van ons project en besloot contact op te nemen met het bestuur om ideeën uit te wisselen. Tijdens de bijeenkomst afgelopen woensdag beloofde Ahmet Varimli aan June en Sue dat TANTUR tijdens de jaarvergadering van de Dalyan Boot coöperatie te kennen zal geven dat TANTUR in het vervolg uitsluitend boten met schroefbescherming zal gebruiken en absoluut afziet van de gewraakte Turtle Watching Tours. In plaats daarvan zullen ze met een eco-groene bus, voorzien van ons “JUST” logo, dat van Dekamer en beschilderd met schildpadden, naar de buszijde van het strand reizen om Kaptan June’s hut en de schildpaddenopvang te bezoeken. TANTUR komt jaarlijks met zo’n 40.000 toeristen naar Dalyan. Voorheen kwamen ze op hun Turtle Beach excursie alleen aan de mondingzijde van het strand; vanaf volgend seizoen komt daar verandering in. Het ziet er dus naar uit dat we het volgend seizoen behoorlijk druk gaan krijgen! Een geweldige opsteker dus.
Op dezelfde dag dat TANTUR Dalyan bezocht, kregen we ook goed nieuws van TUI Duitsland. Er wordt een bedrag van 5000 euro overgemaakt op onze rekening voor de educatie- en bewustzijnscampagne die we volgend jaar willen starten.

Afgelopen zaterdag hebben we “on site” het nieuwe kooi prototype van onze mede-vrijwilliger Will besproken. Doordat hij zijn ontwerp stelbaar heeft gemaakt, is het universeel bruikbaar voor alle boten op de binnenwateren. Daardoor is de kostprijs zó flink teruggebracht, dat we er met het geld van de Britse regering maar liefst 90 stuks van kunnen bekostigen. Met de belofte van Ahmet Varimli op zak, verwachten we echter dat er na de jaarvergadering van de bootcoöperatie nog een nabestelling komt :). De metaalbewerker die de kooien voor ons gaat maken heeft een contract getekend dat bedingt dat hij het ontwerp niet prijsgeeft. Hij is een uitstekend vakman en is volgens het contract de enige die dit ontwerp van de stichting mag vervaardigen. Daardoor kan de kwaliteit worden bewaakt en de prijs laag gehouden worden. Het ontwerp zal waarschijnlijk gepatenteerd worden en boten die er een voeren zullen herkenbaar zijn aan een speciale vlag.