Einde seizoendrukte

Het is al weer een tijdje geleden dat ik in de pen geklommen ben. Het einde van het toeristenseizoen viel laat en was erg druk. De laatste toeristen verrtrokken pas in de 1e week van november en meteen daarna begon het Offerfeest. Een aantal vrijwilligers was op familiebezoek in het thuisland en daarom draaiden we de laatste twee weken 2 of zelfs 3 diensten.

Ook hebben we het grappige ventkarretje van June in Kisla verder opgeknapt. Het is een karretje dat ze met het huisje van de vorige eigenaar heeft overgenomen. Hij wilde het eigenlijk bij het oud vuil zetten en gelukkig heeft June daar een stokje voor gestoken.

Toen we dachten dat het seizoen erop zat, bleek dat we nog een toegift te goed hadden. Mebrure van de hondenopvang nodigde June uit voor een bijeenkomst van HAYTAP. Nooit van gehoord .... maar het bleek een best grote organisatie van dierenvrienden in de breedste zin van het woord te zijn, die in Turkije in 70 provincies actief is. Hun filososfie is gebaseerd op de Verklaring van de Rechten van het Dier. Met het Offerfeest hadden ze hun 4e landelijke bijeenkomst gepland en Mebrure had ze overgehaald om vanuit Marmaris een dag naar Dalyan te komen en daar June in het zonnetje te zetten. De Stichting past perfect in het HAYTAP plaatje en June hoort waarschijnlijk tot de eersten in Turkije die opkwam voor de Rechten van het Dier (lees: de Schildpad). Samen met Nergis Yazgan wel te verstaan ... die voor de gelegenheid overkwam naar Dalyan en ervoor koos een dag eerder te komen om deze samen met June door te kunnen brengen. Nergis Yazgan heeft in 1987 met haar DHKD (Vereniging voor het behoud van het Natuurlijke leven) June bijgestaan in haar campagne. Het is een dame met pit. Ze heeft behalve de DHKD nog een andere natuurorganisatie opgericht en was tevens de oprichtster en voorzitter van de Turkse afdeling van het WMF.

Als vrijwilligers wisten we niet wat we bij de Hut te verwachten hadden. Er zouden ca. 150 bezoekers komen, was ons verteld. Bij die gedachte kreeg ik het redelijk Turks benauwd. Hoe dat in goede banen te leiden? Gelukkig waren het er geen 150, maar ze kochten wel zo ongeveer alle winkelrestanten op. Het leek wel een opheffingsuitverkoop! June was in de wolken; ze kreeg zoveel hulp aangeboden en vond erkenning bij mensen uit het veld. Goedopgeleide Turken met een groen hart en besef van ecologie. June kreeg een bijzondere oorkonde en de stichting schildpaddenkostuums, die volgend jaar bij onzeeducatie- en bewustwordingsacties goed te pas kunnen komen.

Ik was op dat moment al bijna klaar met de Nieuwsbrief van destichting. Feitelijk wachtte ik op 1 artikel, maar de HAYTAP bijeenkomst was zo'n geweldige happening en het bezoek van Nergis zo inspirerend, dat ik twee extra pagina's ingepast heb.

De afgelopen dagen waren druilerig en dat kwam feitelijk goed uit, want er was me gevraagd of ik een kalender zou kunnen maken. Ik heb twee ontwerpen gemaakt, die op de volgende vrijwilligersbijeenkomst besproken zullen worden. We zijn namelijk bezig nieuwe artikelen te zoeken voor in het winkeltje. Samen met Sue maak ik een set papier-allerleitjes voor kids, en een kalender. Verder ben ik op zoek naar vliegers met een schildpaddenmotief. Daartoe heb ik een Vliegermuseum in Istanbul aangeschreven, dat ook workshops verzorgt voor volwassenen en kinderen.

Vandaag hebben we -samen met June en Sue- het winkeltje en museum ontruimd voor de winterperiode. Vrijdag is er een Algemene Ledenvergadering en deze week of de volgende zullen er 3 nieuwe propellerkooiontwerpen uitgetest worden. Filmwerk, dus ...

Al met al hebben we het er dus ONTZETTEND DRUK mee ...