Aardlekproblemen Turkse stijl ... - Reisverslag uit Dalyan, Turkije van Maria Jonker - WaarBenJij.nu Aardlekproblemen Turkse stijl ... - Reisverslag uit Dalyan, Turkije van Maria Jonker - WaarBenJij.nu

Aardlekproblemen Turkse stijl ...

Door: Maria Jonker

Blijf op de hoogte en volg Maria

07 Augustus 2010 | Turkije, Dalyan

Bij het aansluiten van de airco, gaf een van de monteurs al aan dat er iets mis was met “d’n elektriek”.
We wilden sowieso Tahirs vaste elektricien Bayram vragen om een lichtpunt op het fietsenhok te verleggen en een lichtaansluiting en contactdoos op het prieel te plaatsen, dus dat kon mooi in één moeite door dachten we op zijn Nederlands optimistisch. Een paar keer gebeld naar het nummer dat we nog van hem hadden, maar steeds dezelfde Turkse dame met een standaard verhaaltje dat ik niet verstond. We vermoedden dat Bayram mogelijk inmiddels een ander nummer had en vertrouwden erop dat Tahir dat moest hebben. Dat klopte en Tahir zou Tahir niet zijn, als hij niet aanbood om zelf even te bellen. Bayram kwam even later polshoogte nemen om te kijken wat hij aan materialen mee moest brengen.

Eergisteren zou hij alles monteren en aansluitend het airco-probleem oplossen. Zolang Bayram nog buiten doende was, ging het prima. Toen hij binnen één van de typisch Turks-lelijke vierkante plaatjes losschroefde om te kijken wat er mis was met de elektrische aansluiting, moest hij echter het antwoord schuldig blijven. Hij wist het echt niet. Gevraagd of er mogelijk geen aardlek was, maar die was er wel volgens Bayram. De dikte van de bekabeling dan? Nee, dat was het probleem ook niet. Uiteindelijk maar afgesproken dat ik de volgende dag naar de Arçelik-winkel zou gaan om de eigenaar te vragen hierover contact op te nemen met de servicemonteurs. Hüseyin belde onmiddellijk, kreeg een duidelijk antwoord van de servicedienst en belde vervolgens zelf naar Bayram om uit te leggen wat het probleem was. Toch iets met het aardlek: er stond spanning op!Bayram had de 1e keer geen spanningsmeter bij zich gehad, maar had kennelijk ook geen opdonder gehad. Hij beloofde bij monde van Hüseyin rond vieren weer bij ons te zijn. Mooi niet, dus … Vroeg avond belde Tahir ons dat Bayram zich verontschuldigde. Hij had ons telefoonnummer niet en was daardoor niet in staat geweest ons eerder te waarschuwen, maar vandaag zou hij rond lunchtijd bij ons zijn.

Bayrams beloften zijn verre van betrouwbaar, weten we inmiddels. Rond drieën vanmiddag besloot ik hem een sms-je te sturen. Na 5 minuten ging de telefoon: “Sorry, over een half uurtje ben ik er.” Co en ik hadden op dat moment al besloten dat dit definitief Bayrams laatste klus zou zijn in huize Je maintiendrai. Een half uurtje later kwam Bayram inderdaad op zijn scooter voorrijden met zijn jonge vrouwtje achterop. Het duurde maar even voor zijn conclusie was “Er is een enorm groot probleem. Kennelijk heeft de timmerman die de keukenkastjes ooit heeft opgehangen door de aardverbinding geboord! Dus er is niet alleen een probleem voor de airco maar ook voor de koelkast, de oven, de wasmachine en de grill.” Dan kijk je even ongelovig elkaar aan. In Nederland knalt er in zo’n geval toch een aardlekschakelaar uit??? Hier kennelijk dus niet. Bayram stond erbij te zuchten, te zweten, wist niet wat hij ermee aan moest. Een nieuwe kabel trekken, suggereerde ik … Maar welke kabel dan en waar vandaan en waar naartoe? Een nieuwe (zwarte) kabel getrokken, aan de rode kabels geknoopt … Zo gaat dat hier, hebben we ook achter de andere vierkante plaatjes gezien. De aardekabels weer bij elkaar gebonden maar helaas … nog steeds spanning op de aarde. We hebben inmiddels een “Turkse aarde” in de vorm van een hoekprofiel dat in de grond geslagen is en van waaruit een nieuwe (zwarte) kabel naar de airco loopt. “Gegarandeerd geen problemen meer”, verzekerde Bayram ons …

Voor de zekerheid wordt er binnenkort toch een andere elektricien uitgenodigd om heel de bedrading van de keuken na te lopen. Bayram gaf eergisteren zelf al aan dat het een zootje was en we hebben bepaald niet de indruk dat het er vandaag beter op is geworden. Als Sue villa’s bouwt voor verkoop of verhuur, ligt ze ook vaak met de elektriciens in de clinch. Dingen die in Turkije niet kunnen blijken uiteindelijk dan toch te kunnen en dingen die in Turkije zo schijnen te moeten hoeven uiteindelijk ook in Turkije zo niet … Sue heeft vaak met dit bijltje gehakt. We hopen dat zij ons een échte elektricien kan aanbevelen.

  • 07 Augustus 2010 - 21:16

    Ria De Wit:

    Helemaal herkenbaar. We hebben jaren gehad dat we iedere dag meerdere malen geen stroom hadden, wat bleek kortsluiting in de centrale had.

  • 11 Augustus 2010 - 17:00

    Hilde:

    Hallo Maria en Co !
    Ik kan je een gelijkaardig verhaal vertellen over de toren ... zucht ! Bij ons is het nu opgelost, allez, voorlopig toch... waarschijnlijk. Lieve groetjes

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Turkije, Dalyan

Een nieuw thuis

Recente Reisverslagen:

05 Mei 2014

Tijd om bij te praten!

18 November 2013

Bouwvergunning op Iztuzu

23 September 2013

Bedankt voor alle verjaardagswensen

15 September 2013

Een druk en inspirerend maandje

09 Augustus 2013

Suikerfeest
Maria

Mijn partner Co en ik hebben na het ontslag van Co besloten om onze droom een jaartje eerder te vervullen dan gepland. We verhuizen naar een paradijsje in Turkije dat Dalyan heet. We waren er in 1994 voor het eerst en werden meteen verliefd op het stadje en zijn prachtige omgeving. Nadien kwamen we er regelmatig terug en dat voelde steeds als thuis komen. We vertrekken morgen per camper en aanhanger, eerst voor 1 jaartje om te bezien of het leven daar echt is wat we ervan verwachten. De intentie is om ons daar definitief te vestigen. Voor degenen die Dalyan niet kennen en nieuwsgierig zijn hoe dit paradijsje eruit ziet, geeft mijn YouTube Playlist "The Beauties of the Dalyan Region" een goed beeld van het stadje en de omgeving. Co en ik zijn beiden gek op de natuur, wandelen graag en filmen. In Nederland waren we als vrijwilligers actief in IVN-verband, met name in Vlindertuin Waalre. Wat dat betreft hopen we ook in Dalyan een steentje te kunnen bijdragen op natuur- en milieueducatiegebied. De omgeving is ernaar! Wij laten ons graag verrassen en gaan morgen de uitdaging tegemoet. Schoonzus Riky tipte me om langs deze weg onze dierbaren op de hoogte te houden. Dat lijkt me een heel strak plan ... Dalyan’a görüsürüz!

Actief sinds 11 Mei 2009
Verslag gelezen: 305
Totaal aantal bezoekers 314297

Voorgaande reizen:

12 Mei 2009 - 30 November -0001

Een nieuw thuis

Landen bezocht: