Çocuk Bayrami in Okçular en picknick in Kisla

Vrijdag vroeg op pad gegaan om Çocuk Bayrami (het Feest van de Kinderen) in Okçular te vieren en te filmen. Onze vrienden Alan en Janet en hun creatieve vriendinnen Fiona en Gülay zouden op deze bijzondere feestdag gefêteerd worden vanwege hun geweldig mooie schilderwerk op de buitenmuren van het schooltje.
In Dalyan kunnen ze nog heel wat leren van hun kleine buurman Okçular. Wat een geweldig feest hadden ze ervan gemaakt!

Ieder kind deed er wel wat, variërend van het declameren van een typische 23 april Atatürk tekst, tot toneel en dans. Traditionele dans in klederdracht, maar ook breakdance Turkish style. De vrouwen in het dorp hadden voor de gelegenheid “lokma” gefrituurd, de Turkse oliebollen die we eerder na twee begrafenissen hadden gegeten en ook bij de feestdag bij Yuvarlakçay geserveerd zouden worden. Het hele dorp leek ervoor uitgelopen te zijn. Het was er druk, héél druk. Voornamelijk dorpelingen, dus, maar ook verdwaalde bustoeristen en verre buren zoals wij. Die belangstelling van buitenaf werd zeer op prijs gesteld. We werden op hartelijke wijze welkom geheten door de docenten en de hoofd van het schooltje.

Gülay, Alan, Janet en Fiona werden op bijzondere wijze in het zonnetje gezet. Ze kregen een plaquette met opschrift om hen te bedanken voor de geweldige bijdrage die ze geleverd hadden. Ook Kaptan June bleek aanwezig, speciaal om Alan en Janet te feliciteren met hun onderscheiding. Eergisteren en gisteren flink gecomputerd om de film voor ons vertrek naar Nederland gemonteerd te krijgen. Voor vandaag waren we uitgenodigd op een feestelijke picknick lunch in het huisje van June Haimoff in Kisla, en we verwachtten dat ook Alan en Janet van de partij zouden zijn. Die verwachting klopte, want Alan en Janet zijn goede vrienden van June. We hadden dus vier DVD’s meegenomen, één voor onze gastvrouwe en drie voor de murales-schilders.
Zoals bij de meeste “Engelse” eet happenings, bracht elke bezoeker tenminste één schotel mee en wat te drinken. Het resultaat was een zeer uitgebreid, gevarieerd en smakelijk buffet. Ditmaal in een heel bijzondere ambiance. June heeft in haar oud-Turkse woning in Kisla maar heel beperkt gemoderniseerd. Veel typische elementen zijn bewaard gebleven. Plaats dat idyllische huisje in een wilde tuin op een berghelling met uitzicht op de baai van Kargicak en je bent betoverd … Schitterend!
Onze disgenoten (ca. 20) bleken van vermakelijk uiteenlopend pluimage. Principieel en milieubewust, humoristisch provocatief, of gewoon heel lief … maar iedereen kon het prima met iedereen vinden, ook absolute tegenpolen. June, entertaint op haar 87e op een ingetogen manier en geniet met volle teugen van de mensen om haar heen. Wij ook, maar misschien net iets minder ingetogen.
Leuke middag, dus, waarvan we nu uitbuiken … Vanavond volstaat een boterhammetje.