Dagje Kaunos

30 oktober

Vandaag was het weer heerlijk weer, reden om er vroeg op uit te gaan richting Kaunos.
Onderweg daar naartoe zagen we een familie op het erf bezig met de fabricage van granaatappelsap. Ze zagen ons vanaf de weg kijken naar hun bezigheden en nodigden ons uit voor een praatje.
Om het granaatappelsap te winnen, worden de granaatappels eerst doorgesneden en in parten verdeeld. Daarna worden de bessen er met een stok uitgeklopt en gekneusd.
Er stonden krattenvol te wachten op deze voorbehandeling en er waren dan ook wel 7-8 mensen bij betrokken. Even gekletst, gefilmd, wat granaatappel gegeten en toen door naar Kaunos, na beloofd te hebben dat we bij terugkeer granaatappelsap kwamen drinken. OK, helemaal niet verkeerd …

Kaunos was zo goed als verlaten, heerlijk rustig en prachtig filmlicht. Veel hardoenen op ons pad en vooral ook veel landschildpadden. We zagen ze geregeld door het veld tijgeren, maar ook hoorden we ze vaak al van verre zorgen voor het nageslacht. Na de Dag van de Republiek gisteren was het vandaag kennelijk de Dag van de Reproductie … Je kon de schildpaddenpaartjes al van verre horen. Het schildpaddenmannetje speelt op agressieve wijze botsautootje met het wijfje. Hij ramt haar schild met stevige stoten en kan daar goed een uur of meer mee zoet blijven. Als het wijfje niet gedwee genoeg is naar zijn zin, wordt ze venijnig in schild, achterpoten of kop gebeten. Het gaat er dus niet bepaald zachtzinnig aan toe!
Co en ik zijn door enkele lezers al eerder beschuldigd van pornografische filmactiviteiten. Ik vrees dat onze nieuwe filmbeelden dit beeld alleen maar zullen versterken. De Picasa-link volgt zodra het filmpje gemonteerd is …
Behalve hardoenen en schildpadden, vandaag ook opvallend veel oriëntaalse hoornaars (Vespa orientalis). In voorjaar en zomer zien we ze vaak in groepen drinkend bij plassen en pompen. De laatste weken zagen we ze steeds vaker solitair, maar vandaag op Kaunos stikte het werkelijk van de nesten in spleten tussen de stenen. Het was boeiend om hun sociale leven van een afstandje te bekijken. Bij deze soort houdt een aantal hoornaars bij de ingang van het nest de wacht om te voorkomen dat er vreemdelingen binnendringen. Ze tasten met hun antennes nieuwkomers af en jagen ongewenste vreemdelingen weg. Deze schildwachten worden om de paar minuten vervangen. Naast deze schildwachten, waren er ook hoornaars die leken te strijden voor een plekje in het Guiness’ Book of Records. Hun vleugelslag was zo snel, dat de vleugels nauwelijks meer te onderscheiden waren. Je zag alleen een oranjebruin waas. Deze uitslovers gebruiken hun vleugels als een soort ventilatoren om het nest te koelen. Verder was het een af en aanvliegen van werkers die als taken hebben te fourageren, afval af te voeren en bouwmateriaal aan te voeren. Voor de liefhebbers die meer over deze fraaie soort willen weten, zie: www.syrexe.com/biology/2009/243436.pdf. Ook over de Oriëntaalse hoornaar maak ik nog een korte video. Ik zal de Picasa-link vermelden zodra het filmpje gemonteerd is.

Het was tegen vieren toen we -na het beloofde glaasje granaatappelsap en nog een glaasje thee- terugliepen naar de roeibootjes. Wat een schitterende dag!