Van Selcuk naar Dalyan

21 mei 2009: Selçuk
Gisteren een plekje gezocht op de camping van Selçuk. De weg er naar toe is al prachtig; we komen langs de resten van de Johannes basilica, een Byzantijnse kerk waar de apostel Johannes begraven zou liggen, de Isa Bey moskee en hebben vanaf de camping zelf zicht op de citadel. De camping zelf ligt er prachtig bij en behalve onszelf is er nog een Engels stel. De uitbaters zijn bijzonder vriendelijk.

Gisteravond al een kijkje genomen in de Isa Bey moskee. Vandaag ruim de tijd genomen om de Johannes basiliek te bekijken. We treffen het. Het is prachtig licht en er wordt ter plekke een Byzantijnse mis verzorgd. ’s Middags eerst rondgelopen bij de Artemis tempel en daarna in Selçuk zelf. Rond drie uur naar Efese gefietst. Bijzonder genoten van deze prachtige opgraving en het gezellige contact met een ander Nederlands stel dat een rondreis maakt door Turkije.
22 mei 2009: Selçuk – Dalyan
Vandaag willen we door naar Dalyan. We komen er rond 13:00 uur aan en hebben dan ruim 4100 km op de teller staan. Het laatste stuk over de oude weg van Eski Köycegiz naar Dalyan is een beproeving. Die is helemaal aan gort gereden en we moeten met de aanhanger tussen de gaten door proberen te manoeuvreren. In Dalyan aangekomen, wippen we bij King Emlak binnen waar Faz en Sezgin ons meteen herkennen. Helaas is de miltaire toestemming nog steeds niet binnen. Sezgin verwacht dat deze snel binnenkomt, want een andere vergunning die later is aangevraagd is al wel een week binnen. Eigenaar Rick zit in Engeland en komt dinsdag naar Dalyan. Hij vindt het OK als we de spullen uit de aanhanger al in het huis zetten, zodat we van die zorg verlost zijn. De aanhanger zelf stallen we in de voortuin. Daarna fietsen we richting centrum om een hapje te eten. We kijken ook even bij de camping in Dalyan. Het sanitair ziet er redelijk uit, maar verder is het er maar een rommeltje. We vinden de staprijs te duur voor wat de camping te bieden heeft.
Verder wandelend, kijken we wat er in het laatste half jaar allemaal veranderd is. Dat duurt net iets te lang, we halen een nat pak als we naar de camper terugfietsen.

’s Middags bezinnen we ons op verschillende opties. Henri en Anja bellen is een optie, misschien is hun huisje wel vrij. We kunnen natuurlijk ook in pension bij Tahir, wild kamperen of een andere camping zoeken. Na een fikse regenbui staat de gedachte van Villa Esra ons wel het meeste aan, maar we horen van Anja dat daar al vrienden in vertoeven. Die optie valt dus af.
Vanavond kamperen we wild op het grote parkeerterrein net achter het haventje, vlak bij Sevgi Yolu en de rivier. Het enige vervelende is dat het L-raampje van de bestuurderscabine niet helemaal meer sluit. Morgen kijken we verder en vragen we ook na of er een reparateur is die dat probleempje voor ons kan oplossen. Mogelijk valt er dinsdag met de eigenaar een redelijke deal te maken.
23 mei 2009: Dalyan
Vanochtend op visite gegaan bij Tahir Kurt, de makelaar die voor ons bemiddeld heeft in de aankoop. We worden allerhartelijkst ontvangen en als hij begrijpt dat we in de camper hebben overnacht zegt hij dat we die maar bij hem voor de deur moeten zetten, maar dat we voorlopig bij hem komen slapen. Dat aanbod konden we natuurlijk niet afslaan … Turkse gastvrijheid!
Op het eind van de ochtend op visite gegaan bij Enver, de eigenaar van Baar Otel. Die is enthousiast als hij hoort dat we een huisje aan het kopen zijn. Na bij gebabbeld te hebben, eten we een hapje döner kebab en gaan daarna fietsen. Tegen de tijd dat we terug willen fietsen, betrekt het ineens heel snel. Het begint te druppelen en ter hoogte van Gölbasi breekt de storm los. We gaan schuilen en kort daarna slaat op ca. 10 meter afstand de bliksem in op een elektriciteitspaal. Da’s schrikken!
Een half uurtje later is het weer stralend weer … Terug gegaan naar Tahir en zijn familie die we verblijden met de cadeautjes die we voor ze gekocht hebben. Ze hadden al een feest BBQ voor ons in gedachten met lekkere çupra (dorade). Dat klinkt niet slecht!