Plensbui en eindelijk wat koelte!

De laatste ochtenden word ik wakker omdat ik het, ook zonder snorrende ventilatoren aan, te fris vind! Ik sta daardoor vroeger op dan voorheen en vind het dan ook buiten koel. Vandaag was het om 8 uur zelfs frisjes toen ik buiten kwam: 21.9 graden. Hopelijk trap ik niemand op de koele teentjes als ik dit schrijf, maar 21.9 is echt frisjes als je lange tijd opstond bij een buitentemperatuur van zo'n 28 graden.

Gisteren was het zelfs bewolkt toen we buiten kwamen. "Mooi, kunnen we eindelijk weer eens wat ondernemen!", stelde ik voor. Eerst aan de weg naar Iztuzu zilverrreigertjes filmen bij de ziltige vlakte voor het Sulungurmeer, daarna naar Gokbel om af te dalen naar een ander, wat moeilijker te bereiken deel van het meer.

Helaas zinderde de lucht toch al weer van de warmte toen we aan de Iztuzuweg stopten. Er zaten maar liefst zo'n 20 zilverreigertjes bij elkaar! Prachtig, maar het filmen bleek door de zinderingen niet zo makkelijk als we gehoopt hadden. Ze wilden (zoals gewoonlijk) sowieso niet graag meewerken.
Doorgereden naar Gokbel en bij Villa Gokbel een stevige afdaling gemaakt naar het meer. Daarvoor had ik zelfs bergschoenen aangetrokken, een attribuut waar ik deze tijd van het jaar eigenlijk geen gebruik van wens te maken. Twee jaar geleden hebben we bij dit deel van het meer werkelijk fantastische opnamen van juveniele dobbelsteenslangetjes gemaakt. Sommige in de schuimkraag van het meer op zo'n 10 cm afstand van de kop van zo'n beestje. Dat was met de oude camera, en dat willen we dus graag nog een keer opnieuw doen. Wishful thinking???? Dit keer was er helaas weinig te zien en er was te weinig schaduw om er de middag zwemmend door te kunnen brengen. Terug naar boven dus en onderweg verse wilde tijm plukken voor in de keuken. Da's vaste prik tijdens deze wandeling (goed excuus om even stil te staan).Na de klim naar boven was mijn zin nog verder op stap te gaan helemaal over. Terug naar huis, dus. Even dippen in ons opblaasbadje, daarna binnen achter de laptop gekropen om wat foto's te bewerken. En daar begint het me te ineens te plenzen, niet te flauw! Ik HAAT regen, maar nee ... deze mocht! Het was weer een typisch Dalyanse plensbui, zo een die de hele boel even blank zit om ook na korte tijd weer op te houden. Half uurtje, drie kwartier en dan heb je het alweer gehad. In de tuin waren wat door Co uigezaaide langnekken die wel groeien maar niet bloeien platgeslagen en afgeknakt. Dank je wel, regen, deze mogen afgevoerd worden ...
Vandaag ziet het er weer stralend uit, maar de al zo'n 5 weken aangekondigde afkoeling lijkt nu eindelijk te komen. Welkom!