Kalfje bij de achterbuurtjes

Gelukkig is het de laatste paar dagen weer wat koeler hier. Naar aanleiding van reacties op mijn vorige berichtje over “ons noodgedwongen voetballen kijken bij het zwembad van het Basar hotel” heb ik wat warmte naar NL overgestraald. Ik had al te veel dierbaren onbedoeld gebruuskeerd :-)!

Gisteren hebben we ons bij weer dat maar net iets warmer was dan het weer in NL van dat moment, op onze internetzender verkneukeld bij het debacle van Italië. ’ s Avonds wilden we Nederland uiteraard op groot scherm zien winnen. Daarom naar Hotel Portakal (= ORANJE) van de Nederlandse eigenaar Ruud Verstraaten gereden in de verwachting dat die wel een megascherm geïnstalleerd zou hebben. Dat viel tegen! Daarom nog snel op het fietsje het centrum ingereden naar een terrasje tegenover het boetiekje van Aysel. Duitsers en Engelsen waren eensgezind op de hand van Oranje. We waren het er zelfs over eens dat NL een onverdiende strafschop tegen had gekregen en dat er ons ook een verdiende strafschop onthouden was… Mooi! In de pauze en na afloop even bij Aysel binnengewipt, die de laatste dagen veel voetbal-moeie vrouwen binnenkrijgt die wél willen kijken maar niet willen kopen. De Nederlandse vrouwen die binnenwippen doen dat overigens meestal wel in de loop van hun vakantie. Het zijn bijna zonder uitzondering vaste klantjes, die ook regelmatig binnenwippen om even bij te kletsen. Gisteren na de wedstrijd was het “volle bak” met twee Veldhovenaren, twee Eindhovenaren, twee ex-Waalrenaren, twee Limburgse vrouwen en één Nederlandse vrouw van onbekende herkomst. Gezellig, maar ze moeten Aysel nog een keertje terugkomen, dus.

Vandaag bij het opstaan werden we verrast door koeiengeloei. De achterbuurkoe had gekalfd en het witte kalfje probeerde zich dapper met wijdgespreide pootjes staande te houden. Grappig gezicht!
Vandaag ontving ik een berichtje van ene Diane. Co en ik worden regelmatig verrast door reacties van onbekende Nederlanders op mijn blog. Meestal betreft dat reislustige Turkofiele NL’ers die net als wij verliefd zijn geworden op dit paradijsje of hopen het nog ooit te bezoeken maar Diane lijkt hier al te wonen. Diane, hopelijk zien we elkaar bij de finale Nederland – Argentinië of een keer op Maras Mahallesi, Sulungur Cadd., 131 Sokak nummer 11!