Naar het ziekenhuis

27 november

Eindelijk naar het ziekenhuis en - het moet gezegd - ook de arts die Co hier te woord staat, gaat voortvarend te werk. Allereerst bevestigt hij ons gevoel dat het ziekenhuis in Ortaca goed werk heeft geleverd. Dat is lang niet bij alle buitenlandse ziekenhuisbezoeken het geval, maar het Yücelen heeft exact de onderzoeken verricht die hij zelf ook zou hebben laten uitvoeren. Na een uitwendig onderzoek voert hij een ultrasoon onderzoek uit, ook van de prostaat. Hij wil uitsluiten dat het probleem daar zijn oorsprong vindt, maar dat lijkt niet het geval. Voor de zekerheid wil hij ook een bloed- en urineonderzoek en over een halve maand een plastest. Als die noch in de richting van prostaatproblemen noch op een restinfectie wijzen, adviseert hij voorlopig af te zien van en operatie. De cyste is duidelijk erg geslonken en geeft geen overlast. En hoewel een operatieve ingreep niet moeilijk is, komt er bij dit soort ingrepen nogal eens infectie voor en dat maakt de kuur veel erger dan de kwaal. OK, daar doen we het voor. In het Yücelen-ziekenhuis zeiden ze ook dat de ingreep geen urgentie had en te allen tijde verricht kan worden, zodra Co dat wenst.
Als we weer een uurtje of anderhalf thuis zijn, gaat Co weer naar bed. De laatste twee dagen voelt hij zich niet best. Hij heeft de (Mexicaanse ?) griep onder de leden, lijkt het …