Tijd om bij te praten!

Ik wist dat ik al lang niet meer geschreven had, maar dat het al zo lang was. Ai, ik schaam me ... Er was genoeg te melden, daar lag het niet aan, of misschien ook juist wel.

We zijn heel druk in de weer geweest deze winter met de acties tegen de bouw van het foeilelijke gevaarte dat DEKAMER voor zijn schildpadden in gedachten had. De voorlichting door prof Yakup Kaska bleek niet alleen erg laat gegeven, maar tevens vol leugens. De afmetingen van het ontwerp dat nog veel lelijker was dan we al vreesden, bleken niet 20 x 19 x 7,5 meter maar 40 x 34 x 8,35 meter. Co en ik hebben nauw samen gewerkt met de gangmakers van het Platform, Murat, Berna en Seba van Dalyan Dernek, en waren de schakel tussen de Turkse en buitenlandse gemeenschap hier. We hebben ook veel filmwerk gedaan voor het platform, het belangrijkste van onze vondst van de bedreigde Lycische salamander in het bosgebied bij DEKAMER. Het is een soort die alleen in onze provincie op 5 locaties voorkomt en verder nergens ter wereld. Hij staat dus op de Rode Lijst en onze vondst is daarom breed uitgemeten in de pers en ook op tv geweest. In het bosgebied waren 124 bomen genummerd, en dat gaf ons het akelige voorgevoel dat ze in de winter wel eens het loodje zouden kunnen leggen. Gelukkig is dat niet gebeurd, hoewel de Minister van Milieu en Stadsplanning gezworen had dat de bouw doorgang zou vinden en zijn ongenoegen uitte over dat stelletje milieufanaten.

Na een goed bezochte protestpicnick op het strand in februari, waar zo'n 500 mensen aanwezig waren werden we door de tweede man van het ministerie naar Akyaka ontboden om samen met de club van prof. Yakup de discussie aan te gaan. De professor viel zwaar door de mand toen hij ook ter plekke foutieve informatie trachtte te slijten, hoewel de bouwtekeningen op tafel lagen. De staatssecretaris Iyimaya gaf op het einde van de bijeenkomst aan, dat hij graag zijn adviseurs wilde raadplegen, maar dat het besluit wat hem betreft nog niet gevallen was. Het ministerie wilde geen beslissingen nemen t.a.v. Iztuzu waar de lokale bevolking mordicus op tegen was. Uiteindelijk kwam er weken later een persverklaring van de minister dat de milieuactivisten gerust konden zijn. Het project was afgeblazen. Of dat ook zo is? We weten het niet en de rechtszaken zijn daarom nog niet geannuleerd. We willen een nieuwe picnick organiseren, waarop de minister in een persverklaring wordt bedankt voor zijn wijze besluit en verzocht wordt deze beslissing officieel kenbaar te maken aan het gerechtshof waar de rechtszaken dienen, zodat deze gestopt kunnen worden. Helaas heeft het weer tegen gezeten en is de picnick al twee maal geannuleerd vanwege regenval.

Inmiddels hebben we met DALYANLI ons waterkan project weer opgestart. Ook dat kost veel tijd, want overal waar je neerstrijkt moet er eerst een praatje gemaakt worden en een theetje gedronken worden voordat je ter zake kunt komen. We zijn niet ontevreden met de respons. Tot nog toe hebben zo'n 35 hotels, pensions, restaurants en cafés toegezegd ons project te ondersteunen.

Onze kennis van flora en fauna trekt veel aandacht. We hebben twee maal de dameswandeling van Sonja overgenomen, toen deze andere verplichtingen had, en we zijn een paar weken geleden zowaar benaderd door een filmteam uit de UK. Ze wilden in 3 weken tijd opnamen maken in verschillende streken van Turkije, waaronder de omgeving van Dalyan. Op onze website hadden ze zoveel informatie gevonden en links naar onze video's, dat ze Co en mij verzochten om als hun gids op te treden op Kaunos en daar om te zien naar interessante reptielensoorten. Een hele belevenis, die ons een aardige donatie opleverde waarmee de hosting van onze website voor dit jaar gemakkelijk betaald kan worden.

De laatste weken is het weer onbestendig en zijn we er veel minder op uit getrokken dan we gehoopt hadden. Hopelijk is met de komst van Karel en Bea, en Nelly eindelijk het vakantieweer daar. Het zal tijd worden. Het is zeker 5 graden kouder dan normaal is voor deze tijd van het jaar. Gisteren en vandaag was het echt trutweer. we hebben zelf alle twee een trui opgezocht.