Verzekeringen

Gisteren kregen we -na enig aandringen- eindelijk een e-mail van onze verzekeringsagent Ali. Hij verontschuldigde zich en schreef dat hij zijn uiterste best had gedaan, maar de verzekeringsmaatschappij bleef, ondanks de goede uitslag van Co’s HB/A1c test, bij haar eerdere beslissing. Boos word je dan, héél boos. Waarom stelt een verzekering voor dat we op onze eigen kosten zo’n test laten doen, als ze de uitslag vervolgens niet willen billijken?
Nodeloos te zeggen, dat we ook voor onze overige verzekeringen met andere maatschappij in zee zullen gaan. Da’s bij deze een principekwestie!

Een en ander betekent wel dat we terug bij af zijn. Ik heb wat mailtjes gestuurd voor advies, naar het consulaat in Marmaris en naar een facebook kennisje dat al langer in Turkije woont. Er schijnt zoiets te bestaan als het SGK, een soort basisverzekering voor Turken van de Turkse overheid. Volgens de informative die Co vorige week vrijdag in het Yücelen ziekenhuis kreeg, zijn er ook veel buitenlanders bij deze verzekering aangesloten. Als het inderdaad een staatsverzekering is, is er waarschijnlijk geen leeftijdslimiet en werken ze mogelijk ook niet met uitsluitingen.

Vandaag schijnt de zon weer (net als gisteren) en gaan we mogelijk naar Faruk, de metaalbewerker die de schroefbescherming maakt. Het met een laser voorgesneden plaatstaal is binnen, Faruk is begonnen met de bewerking ervan en er kan dus gefilmd worden.

Ander nieuwtje voor verstokte Turkijegangers: het 90/180 dagen visum lijkt er per 1 februari nu echt aan te komen. Gisteren ontvingen we van het consulaat in Marmaris een e-mail waarin dit in 3 talen werd aangekondigd na een kennisgeving van de Turkse overheid. Opletten dus, als je binnen 180 dagen meer dan 90 dagen in Turkije wilt vertoeven. Karel en Bea, voor jullie mogelijk belangrijk als jullie dit jaar 2x naar Turkije zouden willen komen.